■r
rv
Cxech t Yontur
ki-jmłl łuarclt .>»JscnH» ixłc» li
ki:ar Łi n»'ur:iu .v#p< lodasci cfc
raariico
liniaćcuui viw.i»'IX .Wł
@ m x Ktimz.3K blwyf c niarisckimi
(a) o ix w/initysc bitwy c wajikim rii.r«limi
np-ilyw jj.t UK - dyauji iiwterii D fant. - ćywiłjł płkmiw D Lek - dywizji'rfcV>
DZ ćy-\2p *■)ct>7»»ara
Następny tydzień upłynął pod znakiem ogólnego odwrotu. Część wojsk kierowała się na Warszawę i Modlin, częs'ć odchodziła na wschód, za rzekę Wisłę i San. 10 Armia niemiecka przełamując po drodze opór pod Tomaszowem Mazowieckim i
Piotrkowem Trybunalskim (4-7 września), ( już 8 września dotarła do Warszawy. Wówczas gen. Tadeusz Kutrzeba, dowodzący Armią „Poznań” postanowił odciążyć stolicę
i 9 września przystąpił do natarcia. Rozpoczęła się wówczas największa bitwa Kampanii Wrześniowej - bitwa nad Bzurą. Mimo pewnych sukcesów w początkowej fazie Polakom nie udało się osiągnąć zamierzonego celu. Bitwa toczyła się do 22 września, a z okrążenia wydostały się nieliczne polskie oddziały, które przez Puszczę Kampinoską przedostały się do Warszawy. Pod względem strategicznym i operacyjnym kampania była właściwie skończona. Niemal całe polskie wojsko zostało okrążone, pozbawione łączności i wspólnego kierownictwa.