4130650550

Pomiary przepływomierzami masowymi opierają się na wykorzystaniu siły Coriolisa spowodowanej równoczesnym występowaniem i nakładaniem się dwóch rodzajów ruchu, postępowego (prostoliniowego) i ruchu obrotowego (wirowego). Wartość siły Coriolisa zależy od przemieszczającej się masy Am i jej prędkości, a więc od strumienia masy przepływającej cieczy w przepływomierzu. Praktycznie, w masowych przepływomierzach Coriolisa, zamiast wywoływania ruchu wzdłuż łuku (stosowanego we wcześniejszych konstrukcjach), rurkę pomiarową wprowadza się w drgania. Na rys. 1.4. przedstawiono przykładowy czujnik przepływomierza składający się z dwóch równoległych rurek pomiarowych, przez które przepływa ciecz, tworząc rodzaj „kamertonu” (rurki przepływomierza wprawiane są w drgania w przedwfazie). Siła Coriolisa powoduje występowanie nierównomiernych co do wartości momentów na końcach rurek, a powstające przy tym mierzone przesuniecie fazowe częstości drgań, jest proporcjonalne do strumienia przepływającej masy (drgania rury są opóźnione po stronie wlotu a przyspieszone po stronie wylotu). Przepływomierz charakteryzuje się małą niepewnością pomiarów, zwykle na poziomie 0,2...0,4% mierzonej wartości. Natomiast strumień masowy w tym przepływomierzu oblicza się z równania:

⁽łm=^km~-7    (15)

<p J

gdzie:

k,„ - stała wzorcowania przepływomierza,

9_W - amplituda drgań wzbudzanych,

<j)    - amplituda drgań wtórnych (wywołanych oddziaływaniem sił Coriolisa),

/ - częstotliwość drgań.

Na wskazania przepływomierza nie mają wpływu takie wielkości fizyczne przepływającej cieczy jak: temperatura, lepkość, gęstość, ciśnienie czy przewodność elektryczna.

- 14-