Oś symetrii rury bez przepływu
Rys. 1.4. Schemat pomiaru przepływomierzem masowym Coriolisa
Do zalet przepływomierzy masowych Coriolisa zalicza się:
- dużą zakresowość, powyżej 100:1 przy niepewności pomiaru w granicach 0,1... 0,4%,
- bezpośredni pomiar strumienia masy,
- niewrażliwość na zaburzenia profilu prędkości jak i pulsacji przepływu Wadami są:
- duża trwała strata ciśnienia na przepływomierzu
- wymagana kompensacja temperaturowa (termiczna zmiana wymiarów geometrycznych elementu pomiarowego)
Kolejną grupę, stanowią przepływomierze wykorzystujące do pomiaru strumienia objętości ultradźwięki. Ze względu na zasadę pomiaru rozróżniamy dwa rodzaje przepływomierzy ultradźwiękowych. Pierwszy opiera się na efekcie Dopplera i jest wykorzystywany do pomiaru przepływu płynów zanieczyszczonych. W tym przepływomierzu wyznaczenie prędkości przepływu cieczy polega na pomiarze różnicy częstotliwości fali wysłanej (emitowanej z nadajnika ultradźwiękowego) i fali odbitej od unoszonych się wraz z płynem zanieczyszczeń stałych, czy nieciągłości fazy, związanej z obecnością w płynącej cieczy mikropęcherzyków gazowych.
Drugi rodzaj przepływomierza ultradźwiękowego jest oparty o metodę „Z” (polega na skośnym usytuowaniu w stosunku do osi strugi zespołów nadajnik-odbiornik), dla cieczy jednorodnych stosuje się układ przedstawiony schematycznie na rys. 1.5.. W tym rozwiązaniu nadajnik „a” wysyła skośnie do strugi przepływającej cieczy fale ultradźwiękową do odbiornika „b”, a po jej przejściu w przeciwnym kierunku wysłana jest fala ultradźwiękowa od nadajnika „b” do odbiornika „a”. Oznaczając przez &.r średnią prędkość wzdłuż drogi pokonywanej przez falę, można
- 15 -