4130652258

Gmina zobowiązana była złożyć w/o roczne sprawozdanie do dnia 31 marca 2013 roku. Sprawozdanie zostało przesłane 3 dni po ustawowym terminie. Zgodnie z brzmieniem art. 9z ust. 1 w/w ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach - orzeczono o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 100 zł za każdy dzień opóźnienia.

W związku z powyższym, zgodnie z procedurą systemową działań korygujących i zapobiegawczych (Ps-04) zostało wdrożone działanie zapobiegawcze polegające na zobowiązaniu pracownika odpowiedzialnego za zadanie do odbycia co najmniej jednego szkolenia zewnętrznego z zakresu ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, w terminie do 31.12.2014 roku.

2. Rozstrzygnięciem Nadzorczym z dnia 17 marca 2014 r. znak: PN.4131.74.201406 Wojewoda Warmińsko-Mazurski stwierdził nieważność § 24 pkt 4 i § 5 pkt 8 uchwały Nr XXXVII/193/2014 Rady Gminy Łukta z dnia 7 lutego 2014 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentów terenu wsi Łukta. Tożsamo Rozstrzygnięciem Nadzorczym z dnia 17 marca 2014 r. znak: PN.4131.75.2014 Wojewoda Warmińsko-Mazurski stwierdził nieważność § 5 pkt 7 i § 8 uchwały Nr XXXVII/194/2014 Rady Gminy Łukta z dnia 7 lutego 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu wsi Kotkowo. W ocenie organu nadzoru w w/o uchwałach Rady Gminy powtórzono regulacje ustawowe wcześniej przez ustawodawcę unormowane i stanowiące przepis powszechnie obowiązujący. Stosownie do treści § 137 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz.U. z 2002 r., Nr 100, poz. 908) w uchwale nie powtarza się przepisów ustaw, ratyfikowanych umów międzynarodowych i rozporządzeń. Powtarzanie regulacji ustawowych lub ich modyfikacja w akcie prawa miejscowego jest niedopuszczalna, gdyż trzeba liczyć się z tym, że powtórzony przepis będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go powtórzono, co może prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji prawodawcy o czym świadczą zapisy jak: wyrok NSA z dnia 14 października 1999 r. sygn. akt: II SA/Wr 1179/98, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt: II SA/Wr 479/11, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 marca 2009 r. sygn. akt: II SA/GI 522/09.