4130652451

pozwala na potraktowanie opisywanych zjawisk nie tylko w kategoriach historycznych, ale także, a może przede wszystkim - w wymiarze uniwersalnym.

c)    Materiały filmowe. Niedobór źródeł drukowanych o charakterze monograficznym odpowiadającym tematowi niniejszej pracy należało uzupełnić produktami kultury masowej - także z tego względu, iż sam proces „odchodzenia" ze scen politycznej i fizycznej ma, jak to opiszemy, charakter inforozrywkowy. Szczególny sposób przejawiania się owej poważno-śmiesznej mieszanki faktów i domysłów, scen tragicznych i zabawnych polega - w przypadku dobrze pod względem wizerunkowym przebiegającej (rzadziej: zaplanowanej) śmierci - na jego trwaniu w okresie znacznie dłuższym niż uroczystości pogrzebowe władcy. Oczywiście znaczna część tych materiałów stanowi autorską (reżyserską) wizję polityczno-fizycznej śmierci). Ale właśnie dlatego filmy mówią nam również sporo o poruszanym w niniejszym pracy, a do tej pory, wydaje się, lekceważonym zjawisku: wizerunkowej alienacji przywódców.

d)    Utwory muzyczne. Co zrozumiałe, w przestrzeni inforozrywki obok wszechobecnego obrazu z powodzeniem egzystuje dźwięk (często jako prowokacja do uzyskania jak najlepszych zdjęć). Dlatego uchwycenie i analiza „kultowych", bo traktujących o śmierci i umieraniu, utworów światowej (czytaj: głównie amerykańskiej) branży muzycznej z ostatniego półwiecza (od połowy lat 60. XX w.) miało w przypadku niniejszej pracy dodatkowe, ale i niebagatelne znaczenie.

e)    Archiwa prasowe. W procesie uśmiercania i unieśmiertelniania politycznego lidera uczestniczą selekcjonerzy informacji masowej, czyli przedstawiciele mediów. Mniej jasny wydaje się proces ich specyficznego, jak się okazuje, zaangażowania właśnie w te zjawiska - jeśli porównamy inne, transmitowane przez nie wydarzenia mające status ważności (często jednak rozpatrywane przez badaczy w podobnych do zwykłego newsa kategoriach). Dlatego przedmiotem analizy habilitanta stały się również artykuły prasowe i elektroniczne relacje medialne.

Reasumując, habilitant podjął badania w dziedzinie, która do tej pory pozostała opisana niepełnie, implikując jej opisanie i rewizję.

5. Pozostałe obszary zainteresowań naukowych i pozostałe osiągnięcia naukowobadawcze oraz organizacyjne

5.1. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych

Publikacje autorstwa habilitanta (oprócz wspomnianego osiągnięcia badawczeRo:

W. Jabłoński. Komunikowanie śmiercią. Medialne aspekty fizycznego odchodzenia ze

świata polityki. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015.

6