4130654501

46—47

PORÓWNANIE WYZNAN

35

1 Jan 2, 12 — 14. Piszę wam,

dziatki, bo odpuszczone wam są grzechy dla imienia Jego (Chrystusa Pana). Piszę wam, ojcowie, boście poznali tego, który jest od początku. Piszę wam młodzieńcy, boście zwyciężyli złego. Piszę wam, dzieci, boście poznali Ojca. Pisałem wam, ojcowie, boście poznali tego, który jest od początku. Pisałem wam, młodzieńcy, boście mocni i Słowo Boże mieszka w was i zwyciężyliście złego.

47. Do sakramentu pokuty należy spowiedź, t. j. wyznanie grzechów spowiadającemu księdzu, który daje pokutującemu rozgrzeszenie *).

47. Wyznawać grzechy nasze winniśmy samemu Panu Bogu, gdyż tylko On może ,być sędzią naszych czynów. Prawdziwej spowiedzi nauczał nas Chrystus Pan w Modlitwie Pańskiej: „Odpuść nam... Ojczenasz winy nasze". Takiej samej spowiedzi uczy nas Dawid król, mówiąc:    „Przełóż grzech mój

oznajmiłem Tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: wyznam na się przestępstwa moje Panu, a Tyś odpuścił nieprawość grzechu mego". (Ps.

32, 5).

1 Jan 1, 9. Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy i oczyścił nas od wszelkiej nieprawości.

Pan Jezus podał przykład celnika modlącego się temi słowy: „Boże bądź miłościw mnie grzesznemu“. (Łuk. 18, 13).

*) Uszna spowiedź stała się obowiązującą dekretem Soboru Laterańskiego 1215 r.

Pismo św. nie broni, owszem zaleca wyznawać wzajemnie grzechy swoje, bo mówi „wyznawajcie jedni przed drugimi