Pracownia Automatyki Katedry Tworzyw Drzewnych ćwiczenie nr 7 str.1/1
1. CEL ĆWICZENIA:
zapoznanie się z zaawansowanymi możliwościami mikroprocesorowych sterowników programowalnych na przykładzie sterownika LOGO!.
W ćwiczeniu nr 6 w procesie poznawania i programowania uniwersalnych sterowników programowalnych wykorzystywane były proste funkcje logiczne. Osobną grupę funkcji jakie może realizować sterownik Logo stanowią funkcje specjalne. Od funkcji podstawowych (tzn. bramek logicznych) różnią się tym. że realizują bardziej złożone operacje, często wymagające podania dodatkowych parametrów.
Wejścia bloków funkcji specjalnych posiadają własne indywidualne oznaczenia, którym odpowiadają odpowiednie reakcje układu.
W ramach funkcji specjalnych dostępne są następujące wejścia:
1. logiczne ( możliwe stany to zero lub jeden):
S (set) wejście służące nadaniu wartości I na wyjściu Q,
R (reset) wejście służące nadaniu wartości 0 na wyjściu Q,
Trg (trigger) wejście wyzwalające cykl pracy bloku funkcyjnego,
Cnt (counter) wejście służące zliczaniu impulsów,
- Dir - (direction) wejście służące określania kierunku zliczania impulsów.
En - (enable) wejście służące aktywowaniu pracy bloku funkcyjnego.
Inv (inversion) wejście powodujące inwersję stanu wyjściowego bloku,
- Rai- (reset all) całkowite wyzerowanie parametrów bloku.
2. parametryczne (wymagają podania wartości liczbowej parametru):
- Par (parametr) wejście w którym definiuje się parametry bloku.
T - (time) wejście definiujące parametry czasowe bloku,
P (priority) wejście służące ustawiania priorytetu bloku.