5834789777

Z recenzji Profesora Sławomira Marca

Niniejsza publikacja stanowi owoc seminarium prowadzonego przez pracowników Katedry Projektowania i Rewitalizacji Krajobrazu UP w Lublinie. Podzielona została na dwa zasadnicze bloki („Tożsamość i obcość”, „Narracje przestrzeni”) i składa się z wielu zróżnicowanych tematycznie esejów, które wspólnie problematyzują aktualne wyzwania, niepokoje i nadzieje pojawiające się przed twórcami współczesnej przestrzeni publicznej. Kwestia regionalizmu, nacjonalizmu, medialności, narracji tylko pozornie wydaje się odległa od ich praktyki projektowej. W przekonaniu autorów przestrzeń publiczna nierozerwalnie bowiem związana jest ze sferą publiczną— światem idei, znaczeń i wartości. Z najszerzej pojętym człowiekiem świadomym swojej obecności w przestrzeni. Świadomym także swojej odpowiedzialności za tę przestrzeń, która stanowi klucz do właściwego zrozumienia wielowymiarowej złożoności dzisiejszego krajobrazu.

Z recenzji Profesora Jeremiego T. Królikowskiego

Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy? Te pytania z obrazu Paul’a Gaugain'a postawione sto dwadzieścia lat temu są nadal żywe i nurtują wykładowców Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, którzy na swych seminariach dzieli się refleksjami na temat tożsamości i obcości oraz narracji przestrzeni. Kontekst rozważań jest już inny. Na Tahiti artysta był przybyszem. Dziś w architekturze krajobrazu Lublina, miasta o silnej wyrazistości przestrzennej pojawiają się obce formy burzące malowniczy ład tworzony przez naturę i historię. Przywołany, choć nienazwany, przykład monstrualnych Tarasów Zamkowych usytuowanych w sąsiedztwie wzgórza zamkowego i filigranowej kaplic)' Świętej Trójcy jest przejawem narzucania nowej tożsamości przez nieprzejednanych wyznawców ducha czasu. Trwałą tożsamość miejsce zachowuje dzięki swemu genius loci, który można wydobyć lub tłumić, uczytelnić lub zamazać. Natalia Kot, Renata Jóźwik, Małgorzata Milecka, Jan Rylke, Ewelina Widelska, Paulina Hortyńska, Seweryn Malawski są świadomi wielości poziomów tożsamości miejsca, uniformizu-jącej roli globalizacji. Przytaczają wiele przykładów pozytywnych jak i zagrażających tożsamości. Znajdują je bezpośrednio w swoim otoczeniu a także czerpią z doświadczeń całego świata. Wypowiedzi dalekie od stereotypowych schematów inspirują do własnych przemyśleń i dopowiedzeń. Intelektualna postawa sprawia, że drastyczne sytuacje, które nieraz budzą społeczne emocje są omawiane spokojnie lecz wnikliwie. Dzięki temu powstaje znakomity materiał dydaktyczny, który pozwala pogłębić i uaktualnić programy zapisane w sylabusach. Autorzy tych wypowiedzi wiedzą, że w krajobrazach są ukryte teksty. Umiejętne odczytanie tych opowieści pozwala na identyfikację złożonych przemian, które dokonuje czas, na odkrywanie tożsamości a zarazem potencjału miejsca pozwalającego wprowadzić własne ślady w zgodzie z duchem miejsca.

KULTUROWE I CYWILIZACYJNE POSTAWY POLAKÓW

ŻENI