wytrzymałościowo siłowy, którego głównym celem jest uzyskanie jak najlepszej sprawności ogólnej, dzięki której zawodnik sprosta wszelkim fizycznym wyzwaniom. Sprawność fizyczna to wyraz wysokiego stanu narządów i funkcji ustroju, wyrażająca się w efektywnym rozwiązywaniu wszechstronnych zadań ruchowych, a uwarunkowana stopniem ukształtowanych cech motorycznych (Zaciorski 1970). CrossFit można zdefiniować jako formę działalności uprawianej systematycznie, według pewnych reguł, odznaczającej się silnym pierwiastkiem współzawodnictwa oraz tendencją do osiągania coraz lepszych wyników i mającą na celu manifestację sprawności mchowej (Demel 1970). Punktem wyjścia są uniwersalne wzorce motoryczne, niezbędne w codziennym funkcjonowaniu. Utrata umiejętności ich wykonywania staje się najczęstszą przyczyną niedołężności w życiu codziennym. Ruchy funkcjonalne są zawsze wielostawowe, stanowią połączenie pracy wielu stawów z układem mięśniowym, nie można zastąpić ich ćwiczeniami izolowanymi. Większość mchów funkcjonalnych angażuje dużą gmpę mięśni pasa biodrowego genemjących największą moc. Cała siła wychodzi z obręczy miedniczno biodrowej i jest bardzo szybko przekazywana do poszczególnych kończyn. Wielostawowe, złożone ruchy funkcjonalne jak żadne inne przyczyniają się do wytwarzania ogromnej ilości mocy, która w treningu CF jest nierozerwalnie połączona z wysoką intensywnością wykonywanych ćwiczeń, gdzie siła mięśniowa i wytrzymałość zawodnika decyduje o końcowym rezultacie. Przyjmuje się, że siła mięśniowa jest zdolnością do pokonywania oporów zewnętrznych lub przeciwstawiania się im kosztem wysiłku mięśniowego (Sozański 1999). Program treningowy CF jest nieustannie zmienny. Intensywność i obciążenia są odpowiednio zeskalowane do poziomu wytrenowania uczestników, stawia przede wszystkim na holistyczny rozwój, czyli wszechstronność i sprawność na wysokim poziomie, która jest tak bardzo potrzebna w wielu dyscyplinach
14