Historia Wydziału
kowanej pod kierunkiem Dziekana doc. dr. inż. Wiesława Grudzewskiego, piastującego tę godność w latach 1972-1978, konsekwentnej reorganizacji systemu kształcenia na Wydziale na bardziej odpowiadający potrzebom gospodarki. Warto jednak wspomnieć, że już jesienią 1970 r. studenci ówczesnego Wydziału Inżynieryjno-Ekonomicznego złożyli na ręce dziekana, prof. dr. hab. inż. Bronisława Pilawskiego, petycję z prośbą o zmianę nielubianej przez siebie nazwy Wydziału na Wydział Informatyki i Zarządzania.
W początkowych latach istnienia Wydziału studentów kształcono tylko na kierunku Organizacja i Zarządzanie, ze specjalnościami: organizacja w przemyśle budowlanym i organizacja w przemyśle elektromaszynowym, zmienione później na: systemy organizacji produkcji i systemy zarządzania. Od 1972 roku w proces dydaktyczny włączyli się intensywnie specjaliści z zakresu teorii i techniki systemów oraz informatyki z Zakładu Systemów Informacyjnych Biblioteki Głównej PWr., a od 1973 r. również z zakładów Instytutu Cybernetyki Technicznej. Doprowadziło to w efekcie do powstania w 1978 r. drugiego kierunku - Informatyki i pojawienie się nowych specjalności: Systemy Informacji Naukowo-Technicznej - SINT, Systemy Sterowania, Systemy Informatyczne - Budowa i Oprogramowanie Maszyn Cyfrowych oraz Inżynieria Oprogramowania. Ten proces reorientacji studiów był kontynuowany w następnych latach przez kolejnych dziekanów.
W1977 r. w budynku B-1 powstało Laboratorium Komputerowe. Pierwszym kierownikiem Laboratorium został dr inż. Zygmunt Żminda. Profesor Bronisław Pilawski pozyskał komputer ODRA-1304 od Ośrodka Obliczeniowego Sztabu Wojskowego we Wrocławiu. Na owe czasy była to bardzo nowoczesna maszyna cyfrowa. ODRA-1304 był to komputer wie-loprogramowy drugiej generacji, którego jednostka centralna wyposażona była w ferrytową pamięć operacyjną o pojemności 32.000 słów 24 bitowych. Maszyna ta produkowana była we wrocławskich zakładach Elwro w latach 1969-1973 w liczbie około 30 sztuk rocznie.
W zestaw komputera wchodził: czytnik kart dziurkowanych (z szybkością czytania 1000 lub
Fot. 3. Laboratorium Komputerowe w 1977 r. Komputer ODRA-1304. Przy terminalu mgr inż. Andrzej Łubiech (z arch. A. Łubiecha)
400 kart na minutę), czytnik taśmy dziurkowanej (z maksymalną szybkością czytania 1000 rządków/s), dziurkarka taśmy dziurkowanej (z szybkością dziurkowania 100 rządków/s), monitor (z szybkością wprowadzania danych 10 znaków /s), drukarka wierszowa (z szybkością drukowania 600 lub 1350 linii/ min z maksymalną liczbą znaków w wierszu do 120), jednostki pamięci taśmowej (z szybkością przesyłania 16.000 rządków/s lub 32.000 rządków/s). 14