WYDZIAŁ
FILOLOGICZNY
Uniwersytet Łódzki
Józef Teodor Konrad Korzeniowski, znany później całemu światu jako Joseph Conrad, urodził się 3 grudnia 1857 r. w Berdyczowie. Był synem Apollona Korzeniowskiego, poety, tłumacza i wybitnego działacza
niepodległościowego. W dzieciństwie razem z rodzicami znalazł się na wygnaniu w Rosji (1862-67). Po ich śmierci zdecydował się na wyjazd do Francji, gdzie został marynarzem. Od roku 1878 pływał już w angielskiej marynarce handlowej, dochodząc do stopnia kapitana. W roku 1894 przestał pływać, osiadł w Anglii i rozpoczął karierę pisarza.
Wykorzystywał własne doświadczenia zdobyte w ciągu dwudziestu lat, jakie spędził na morzu. Jego książki uważane są za czołowe osiągnięcia literatury marynistycznej. Jednakże akcja większości utworów Conrada nie toczy się na wodzie. Tłem dla nich są kraje Dalekiego Wschodu, także Afryka i Ameryka Łacińska, najczęściej jednak Francja, Anglia i różne kraje Europy. Bohaterami jego książek są Anglicy, Francuzi, Włosi, Niemcy, Polacy, Norwegowie, Fliszpanie, Flolendrzy. Właśnie z tego względu można go nazwać pisarzem prawdziwie europejskim, bo podejmuje w swoich książkach tematy ważne i typowe dla naszego kontynentu. Główne dzieła Conrada to: Lord Jim (1900), Jądro ciemności (1902), Tajfun (1902), Nostromo (1903), Tajny agent (1907), W oczach Zachodu (1911), Smuga cienia (1917), Ocalenie (1920). Pisarz zmarł 3 sierpnia 1924 roku.
Choć Conrad kojarzy się z literaturą przełomu wieków XIX i XX, jest bardzo aktualny. Jego utwory - w kontekście współczesnych problemów cywilizacyjnych - interpretowane są wciąż na nowo. Dowodem są liczne ekranizacje jego powieści.
'Myślę, że to źle wpływa na intelekt, gdy wszystko się rozumie"
Joseph Conrad