dostosowane do aktualnych potrzeb poznawczych i intelektualnego potencjału odbiorcy, funkcjonującego w nowoczesnym społeczeństwie komunikacyjnym o wysokim stopniu skolaryzacji. Są to dzieła: Słownik homonimów łeksemowych języka rosyjskiego z polskimi ekwiwalentami tłumaczeniowymi oraz Polsko-fiński tezaurus tematyczny. Część I: Ziemia i Kosmos. W zakresie metodologii różni je sposób prowadzenia analizy językoznawczej. W Słowniku homonimów łeksemowych... zastosowana została analiza semazjologiczna w odniesieniu do zjawisk wieloznaczności i homonimii leksemowej oraz międzyjęzykowej konfrontacji form i znaczeń. Tezaurus zaś charakteryzuje analiza onomazjologiczna, tycząca zbioru semantycznie i hierarchicznie powiązanych terminów dziedzinowych.
Dopełnieniem działalności naukowej w zakresie leksykografii jest autorskie opracowanie i usystematyzowanie zbioru polskich słowników, których przedmiot opisu stanowi język angielski, a które opatrzono tytułem Język angielski w polskiej leksykografii. Słowniki przekładowe lingwistyczne i encyklopedyczne wydane w latach 1782-2012 (drugi tom o podtytule: Słowniki przekładowe terminologiczne wydane w latach 1782-2012 jest w druku). Opracowanie to ma dwojaki cel: z jednej strony zaprezentowanie polskiemu, a także obcojęzycznemu odbiorcy (translatorykom, filologom, studentom, badaczom) bogatej oferty narzędzi słownikarskich, z drugiej - udokumentowanie i przybliżenie dziedzictwa narodowego. Ten sam cel łączy mniejsze prace: Z polskiej leksykografii przekładowej. Bibliografia słowników z językiem rosyjskim za lata 2005-2011 w układzie chronologicznym, Z polsko-łacińskiej leksykografii przekładowej. Cz. I. Bibliografia słowników z językiem łacińskim za lata 1964-1989 w układzie chronologicznym, Język białoruski w leksykografii polskiej. Bibliografia słowników (za łata 1807-2012).
W moim dorobku leksykograficznym wyróżnić można dwa zasadnicze nurty: 1) teorię i praktykę tworzenia naukowych słowników przekładowych jako profesjonalnych narzędzi translatorycznych, 2) naukowe opracowanie informacji bibliograficznych na temat polskich dzid leksykograficznych w celu stworzenia obiektywnego narzędzia wszechstronnego opisu rodzimego słownikarstwa oraz ukazania perspektyw jego rozwoju.
Przedstawiany dorobek naukowy opiera się na następujących założeniach.
Język to uniwersalny komunikat w multum etnicznych realizacji. Rzeczywistość językowa jawi się jako elastyczna struktura wielopłaszczyznowa, którą konstytuują: płaszczyzna bytów, płaszczyzna symboli językowych, płaszczyzna znaczeń (słownikowych), płaszczyzna świadomości użytkowników języka. Język jest dychotomicznym zbiorem bytów i symboli. Zarówno treść, jak i opis słownikowy nie jest stanem - są jedynie ścieżką dojścia. Słownik przekładowy pełni rolę szczególną - jest drogowskazem owej poszukiwanej drogi
5