8389330800

Kolejny spektakl teatru „Oto my”

Posiniaczona

dusza

28 kwietnia w sali widowiskowej Centrum Kultury i Promocji odbyła się premiera spektaklu ..Posiniaczona dusza" teatru „Oto my”. Scenariusz powstał wg. pomysłu jednej z.członkiń zespołu teatru Magdy Gil. Scenografia to dzieło Jadwigi Maj i Renaty Konccznej Renata wyreżyserwała także spektakl. będące kolejnym widowi-skiem teatru, z którym pracuje od 5 lat. Wcześniej teatr ten działał w Klubie Osiedlowym „MIX" SM Metalowiec.

.Posiniaczona dusza" dowodzi, że te kilka lat spędzonych w teatrze nie były zmarnowane. Wnikliwa obserwacja pragnień towarzyszących rozwojowi każdej osobowości i odpowiednie przedstawienie ich w poezji, ruchu mużyki i światła. tworzą obrazy zosuiące na długo w pamięci widza. Takie mówienie o elementarnych prawdach emocjonalnego rozwoju jest charakterystyczne dla teatru Renaty Konccznej. I myślę, że lak już. zostanie. A jej i jej zespołowi nic brakuje tematów do tworzenia widowisk będących bardzo intymną a prawie bezsłowną rozmowę na temat: „Ludzie! co my robimy ze swoim życiem?”.

Tym razem pyta o miłość rodzicielską przedstawiając jej pragnienie.

To dotyczy każdego. Ale każdy z widzów inaczej odczyta zawarte w nim treści. Inaczej dzieci, inaczej rozogniona namiętnością młodzież. a inaczej jeszcze ich rodzice. Dla mmc jest to: „Boże dopomóż bym potrafiła odróżnić praw -dnwe waności od namiastek" Natomiast opiekunka grupy Renata Koncczna tak wyraziła się na temat tego co robi: „Trudno jest napisać cokolwiek o tym. co się tworzy. Dlaczego tak. a nie inaczej? Dlaczego gestem, anic słowem ? Muzyką i oddechem a nie wywodem? Język sztuki daje mi laką możliwość, ze mówię tak jak chcę, tak jak czuję. I mówię o tym wszystkim co widzę, kiedy patrzę widząc to co głęboko ukryte. Dzięki temu czuję się wolna, lekka i prawdziwa. A wszyscy, którzy współpracują ze mną mówią: <Tak, świat wygląda inaczej, piękniej, rozumniej;*. Rozumniej? Przecież, w sztuce trudno doszukać się logiki, konkretu. Ona jest delikalnujak banka mydlana i mieni się wszystkimi barwami tęczy. Jak wytłumaczyć, że udział w spektaklach jest jak kąpiel pod wodospadem? Kalharsis. Aha! A jednak pozostaje tyle pytań bez odpowiedzi. Jakich pytań? Tych najważniejszych. A w teatrze mimo wszystko jest możliwe to nagle olśnienie, gdy człowiek zadziwiony faktem własnej egzystencji wobec nieskończoności wszechświata szuka w w nrlośei rozwiązań w artości naczelnych dla >w ojego życia i dociera do Tajemnicy Istnienia."

instr. teatralny sceny amatora Małgorzata Kędziora