2 BJł-85 ;«W)
Tablica Z
Lp. |
Rodzaje badań |
£akl«« badań | |||
l-adunia pełne |
badania niepełne | ||||
proszek: |
proszek o(e|owany |
proszek |
proszek olejow ony | ||
1 |
Sprawdzań* wyglądu zewnętrznego |
4 |
4 |
4 |
4 |
2 |
Oznaizar.ie temperatury początku topnienia |
+ |
4 |
+ |
4 |
3 |
Oznaczanie zawartości cz<4ci lotnych |
4 |
4 |
-ł- |
4 |
4 |
Oznaczanie zawartoki popiołu |
4 |
4 |
4 |
+ |
5 |
Oznaczanie odsiewu na sicie |
4 |
4 |
4 |
•ł- |
6 |
Oznaczanie zawartości substancji nierozpuszczalnych | ||||
w metanolu |
4 |
+ |
— |
— | |
7 |
Oznaczanie zawartości Żelaza |
V 4 |
+ |
— |
— |
8 |
Oznaczanae zawartości manganu |
4- |
4 |
— |
— |
9 |
Oznaczanie zawarto ki miedzi |
4 |
+ |
— |
— |
10 |
Oznaczanie zawartości oleju |
— |
4 |
— |
— |
Znak oznacza hulania, które należy przeprowadzić. Znoi—oznacza badanu, których t>c nic przeprowadza.
Tablica 3
Liczb* opakowań w partit |
Liczba opakować, która należy wybrać do pobrania próbek |
do 15 |
6 |
16^ 25 |
9 |
Mi- 63 |
12 |
64-ż160 |
H |
161: 250 |
15 |
powyżej 250 |
16 |
Badania pełne należy wykonywać raz w miesiącu i każdorazowo na życzenie odbiorcy, ponadto w przypadku zmiany technologii produkcji czy surowców.
3.5. Wielkość partii. Partia Przyspieszacza Tio-heksam nic powinna być większa niż 10 000 kg.
3.6. Pobieranie próbek i przygotowywanie średniej próbki laboratoryjnej — wg PN-6? .C-04500. Do pobierania próbek należy używać próbników nr 14 do 16 wg PN-74 C-60003. Masa próbki pierwotnej powinna wynosić co najmniej 200 g, a liczba co najmniej 2 z każdego opakowania wybranego do pobrania próbek. Opakowania, z których mają być pobrane próbki należy wybrać sposobem losowym na ślepo, a ich liczbę ustalić wg tabl. 3.
Z próbek jednostkowych należy sporządzić próbkę ogólną, a następnie średnią próbkę laboratoryjną w ilości 200 g. Próbkę tę należ) podzielić na dwie równe części. /. których jedną przeznaczyć do wykonania badań, a drugą przechowywać do analizy rozjemczej przez 3 miesiące, licząc od daty wysłania produktu — w przypadku wysyłek krajowych i 6 miesięcy — w przypadku eksportu.
3.7. Opis badań
3.7.1. Sprawdzanie wymagań ogólnych wykonać organoleptycznie.
3.7.2. Oznaczanie temperatury' początku topnienia wykonać wg BN-79,6060-19 p. 2.1, używając termometru o zakresie pomiarowym 50 ; 100 C. Pró
bkę badanego przyspieszacza wysuszyć do stałej masy w temperaturze 50 2:C. Suszenie powinno trwać
około 2 h.
3.7.3. Oznaczanie substancji nierozpuszczalnych w metanolu
3.7.3.1. Odczynniki. Metanol cz.d.a,
3.7.3.2. Wykonanie oznaczania. Odważyć z dokładnością do 0,0002 g około 1 g badanego przyspieszacza, wysuszonego przez 2 h w temperaturze 50 4 2 °C i ostudzonego do temperatury pokojowej. Przenieść do kolby stożkowej pojemności 250 cms i wlać do niej 100 cm3 metanolu. Zawartość kolby wytrząsać przez 15 min, a następnie przesączyć przez sączek Schota nr 3, uprzednio wysuszony i zważony do stałej masy. Osad na sączku przemyć kilkoma porcjami metanolu, wysuszyć do stałej masy w temperaturze 50 ;fc2°C, ostudzić w cksykatorzc i zważyć.
Zawartość części nierozpuszczalnych w metanolu (AT) obliczyć w procentach wg wzoru
.V- — • 100 (l)
w którym:
m, — masa rygla z osadem, g,
w, — masa ty gla, g,
m, — masa badanej próbki, g.
3.7.3.3. Wynik końcowy oznaczaniu. Za wynik należy przyjąć średnią arytmetyczną wyników co najmniej dwu równoległych oznaczań, nic różniących się od siebie więcej niż o 0,5% bezwzględnych.
3.7.4. Oznaczanie zawartości oleju
3.7.4.1. Zasada oznaczania polega na rozdzieleniu oleju od części rozpuszczalnych w eterze naftowym metodą adsorpcyjno-clucyjną na kolumnie chromatograficznej wypełnionej żelem krzemionkowym, a następnie odparowaniu ekstraktu eterowego zawierającego olej.
3.7.4.2. Aparatura i przyrządy
a) Aparat do oznaczania oleju w Przyspieszaczu Tioheksam, wg rysunku.