14854

odrodzenie- wynalazki, intensyfikacja społecznego podziału pracy, rozwój miast pojawianie się kupców, stworzenie zorganizowanej gospodarki typu towarowego (rozdzielenie funkcji produkcji od funkcji produkcji od funkcji pośrednika),. Zwrócenie uwagi na to, że aby obserwować: procesy w gospodarce należy odwołać się do zjawisk empirycznych. Prawo Greshanna-Kopemicka:, jeśli w obiegu pojawiają się dwie jednostki pieniądza (monety), bite z różnego kruszcu, pieniądz gorszy będzie z rynku wypierał pieniądz lepszy, ludzie, jeśli otrzymają monetę lepsza schowają ją.

- wiek XVII- mercantylizm (mercante- handlowiec), okres podbojów, odkrywanie nowych terenów globu ziemskiego. Głównym źródłem bogactwa jest kruszec oraz handel, należy ludziom stworzyć możliwości działania. Był to pierwszy symptom wprowadzenia liberalizmu w gospodarce (S. Staszic, Hugo Kołątaj, SniadeckiO. wiek XVIII- fizjokratyzm (fyzys- natura, krotos- prawo), fizjokraci uważają, ze człowiek powinien wykorzystywać pewne prawa ekonomiczne. Głównym źródłem bogactwa społecznego jest produkcja.

XVII/XIX- ekonomia klasyczna (tzw. angielska szkoła klasyczna) A. Smith,

D. Richardo, B. Say, j. Malthus. Ekonomia klasyczna staje się samodzielna dyscypliną naukowa. A. Smith uporządkowała pewne poglądy ekonomiczne. Dużo czasu poświęcił wartości od strony konsumenta i producenta. Jeśli konsument ocenia jakąś wartość to robi to z punktu widzenia użyteczności tej wartości. Producent, gdy odnosi się do wartości, która jest jego udziałem, to patrzy na nią z punktu skali wyrzeczeń.

D. Ricliardo- renta gruntowa, teoria wartości opartej na pracy, nierównomierny podział korzyści. B. Say- prawo rynków Say* a, niewidzialna ręka rynków, globalna podaż generuje odpowiadający jej globalny popyt. W związku z tym w gospodarce nie może być problemu nadprodukcji. Malthus- przyrost ludności odbywa się tempie geometrycznym, a przyrost żywności w arytmetycznym. Skutkiem tego jest głód.

Wykład 24.10.2002

Kierunki krytyczne wobec ekonomii klasycznej:

1.    kierunek historyczny- przedstawiciele tego kierunku byli przeciwnikami nazwy

ekonomia polityczna—► narodowa ekonomia. Według nich w gospodarce nie ma prawidłowości, negowali związki przyczynowe tzn., że wszystko jest wynikiem splotu przypadków.

2.    kierunek marksistowski- (marksizm)- jego przedstawiciele uważali, że prawa

ekonomiczne maja charakter historyczny, zatem w ramach każdego systemu występują prawidłowości ekonomiczne, to co się mówi i pisze na temat gospodarki jest apologetyką systemu broniącego bogatych (burżuazji). Światem rządzi tzw. dialektyczny proces rozwoju (poszczególne systemy ekonomiczne, które istniały przed komunizmem, musiały upaść, ponieważ wystąpiła tzw. trwała sprzeczność między rozwojem sił wytwórczych i stosunków społecznych. Stosunki społeczne nie nadążały za rozwojem sił wytwórczych, co wywołało rewolucję proletariacką- pozbawiony sprzeczności system ekonomiczny).

3. kierunek subiektywistyczny- koncentrowano się na definiowaniu popytu, analizie

czynników determinujących popyt, zwracano uwagę na to, że wartość towaru może być determinowana przez ponoszone nakłady i czynniki o charakterze psychologicznym, zajmowano się warunkami równowagi w gospodarce.

2