Prawa rządzące pieniądzem:
Są 3 podstawowe prawa:
I Prawo rządzące pieniądzem - prawo ilości pieniądza potrzebnego do obiegu-
prawo powszechne, występuje we wszystkich systemach pieniężnych, o ilości pieniądza potrzebnego do obiegu decydują te funkcje, w których pieniądz występuje realnie czyli funkcja środka cyrkulacji, funkcja środka płatniczego i funkcja środka tezauryzacji. Według tego prawa każdej z tych funkcji należy określić zapotrzebowanie na pieniądz:
T-J-BtZ 1= *
I - ilość pieniądza potrzebnego do obiegu
T - suma cen towarów i usług przeznaczonych na rynek
K - wartość transakcji kredytowych
B - wartość transakcji kompensacyjnych
Z - splata zobowiązań w danym okresie
S - średnia szybkość obiegu pieniądza
Funkcja cyrkulacji: T-K-B
Funkcja płatnicza: T-K-B+Z (ilość powstania zobowiązań)
I > (T-K-B+Z)/S inflacja
I < (T-K-B+Z)/S deflacja (towar jest, pieniędzy nie ma)
Jeśli mamy do czynienia z pieniądzem kruszcowym to pozbycie się inflacji jest łatwiejsze. Przy pieniądzu papierowym jest trudniej bo zmienia się jego wartość w czasie (spada)
II Prawo rządzące pieniądzem- Prawo Greshema-Kopernika - pieniądz gorszy wypiera z rynku pieniądz lepszy. Warunkiem koniecznym do działania tego prawa jest różnica między ustawowym kursem kruszcu a rynkowym kursem kruszcu. Przypadki działania (występowania) prawa: (jeśli nie ma pieniądza kruszcowego to można powiedzieć, że prawo nie działa)
1. obok pieniądza papierowego prawnym środkiem płatniczym jest pieniądz kruszcowy.
2. Wartość materiału pieniężnego monet zdawkowych rośnie tak dalece, że zaczyna przewyższać nominał i pieniądz pod wartość i owy staje się nadwartościowym (miało to miejsce w Polsce).
III Prawo rządzące pieniądzem- prawo powrotnego strumienia pieniądza, odnosi się do takiego pieniądza, który wchodzi do obiegu w postaci udzielonego przez emitenta kredytu, prawo mówi, że strumień pieniądza wchodzący do obiegu musi się równać strumieniowi pieniądza, który wraca z obiegu do emitenta (kredyt musi być spłacony w całości).
Popyt na pieniądz:
Popyt na pieniądz iest pożądany przez prywatne podmioty niebankowe czyli przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe. Zakłada się, że podmioty gospodarcze chcą posiadać określony zasób pieniądza oprócz innych aktywów takich jak: papiery wartościowe i kapitał rzeczowy. Chcą posiadać także określony zasób pieniądza, który może być mierzony w jego wielkości nominalnej lub realnej, a zależeć to będzie od tego czy podmioty gospodarcze uwzględniają siłę nabywczą i decydują się na przechowywanie swoich zasobów w formie pieniężnej czy tez nie.
Teorie popytu:
Teoria ilościowa pieniądza, pierwsze ślady można odnaleźć w rozważaniach Badina z 1568r„ który zauważył że napływ złota i srebra do Francji po odkryciu Ameryki spowodował wzrost cen w tym kraju. Pełna prezentacja tej teorii została dokonana przez Dawida Hume'a w 1752 r. w jego traktacie o pieniądzu. Zgodnie z tą teorią poziom cen towarów zależy od ilości obiegającego pieniądza. Im więcej tego pieniądza krąży tym ceny wyższe i odwrotnie. Tezy tej teorii wynikały z twierdzeń klasycznej teorii ekonomi.