15248

Odma zastawkowa

Inaczej zwana odmą prężną. Na skutek pęknięcia małego fragmentu tkanki płucnej, powietrze podczas wdechu przedostaje się z miąższu płucnego do jamy opłucnej. Z każdym kolejnym wdechem do tej zamkniętej przestrzeni przedostaje się kolejna porcja gazów, zwiększając ciśnienie w jamie i upośledzając rozprężanie się narządu Zaawansowana odma zastawkowa wywołuje ucisk na płuco zdrowe, upośledzając jego funkcję. Leczenie polega na szybkim nakłuciu opłucnej i odprowadzeniu nadmiaru gazów W dalszym etapie może być konieczne wykonanie drenażu ssącego.

Odma samoistna

Jej przyczyną jest przedostanie się powietrza do wnętrza jamy opłucnej. Odma samoistna u osób młodych powstaje najczęściej z przyczyn nieznanych, natomiast u osób z chorobami płuc powodem jest pęknięcie pęcherza rozedmowego.

Objawy dużej odmy bywają gwałtowne i zagrażające życiu, a niewielkiej odmy prawie zupełnie niezauważone przez chorego. Typowymi objawami jest nagły, kłujący ból w klatce piersiowej, nagła duszność i suchy kaszel. Mała odma opłucnowa wymaga jedynie leczenia spoczynkowego, ale w warunkach szpitalnych. Chory powinien leżeć na boku po stronie odmy, co sprzyja rozprężaniu płuca. Duże odmy leczy się stosując stały drenaż jamy o płuc nowej. Osoby, które przebyły odmę powinny unikać wysiłków fizycznych oraz lotów na dużych wysokościach.

Odma pourazowa

Odma urazowa opłucnej jest wynikiem przedostania się powietrza do jamy opłucnej, w wyniku urazu. Ze względu na panujące jamie opłucnej ujemne ciśnienie powietrze wnika do jamy opłucnej rozszerzając ją, a płuco ulega zapadnięciu Zniesienie ujemnego ciśnienia w opłucnej uniemożliwia prawidłową wymianę oddechową w tym płucu.

Wysięki polegają na zwiększeniu objętości płynu surowiczego. Przyczyną może być zakażenie bakteryjne, wirusowe, na tle gorączki reumatycznej, niebakteryjnych chorób sąsiednich organów (zawału płuca, zapalenia trcustki), nowotworów.