15269

KOMPOZYCJA OBRAZÓW:

-    linie diagonalne ( przekątna; stosowano kierunki ukośne ). Ten sposób obrazy stawały się bardziej dynamiczne;

-    światłocień ( najważniejszym elementem kształtującym kompozycje obrazu było światło, to ono organizowało przestrzeń i wyzwalało grę barw, wydawało to co malarz chciał podkreślić, mniej ważne partie obrazu pozostawały w cieniu );

-    dominowały barwy ciepłe ( kolory );

-teatralizacja ( sylwetki pokazywano nie naturalnie skręcone, a gesty postaci były pełne patosu, nawet teatralne );

-emocjonalność;

-posługiwano się alegorią i personifikacją;

-iluzja;

-najważniejszym źródłem inspiracji była natura.

(architektura sakralna)

Prekursorami nowego stylu byli Jezuici, sprowadzeni do Polski w 1564 r., cieszący się poparciem dworu i magnaterii. ( Przez wiele lat jezuici byli wyłącznymi nauczycielami i wychowawcami polskiej młodzieży magnackiej i szlacheckiej).

W Polsce podobnie jak w innych krajach Europy, pierwsze barokowe kościoły budowane przez architektów-zakonników, były wzorowane na rzymskim II Gesu.

I faza bar^| w Polsce przypada na panowanie dynastii Wazów, wzorowany na twórczości Beminiego, w tym okresie wczesne formy baroku współistnieją z okresem późnego renesansu ( manieryzm- w Polsce manietyzm przyswoił się słabo).

Kościół II Gesu główny, macierzysty kościół zakonu jezuitów w Rzymie.

Jednonawowy z sześcioma parami bocznych kaplic zamiast naw bocznych, z mocno skróconym transeptem ( nawa poprzeczna ) oraz płytszym prezbiterium, zakończony został półkolistą apsydą. Kościół II Gesu należy do okresu przejściowego między renesansem a barokiem ( dwukondygnacyjna elewacja, trójkątny tympanon, woluty ).

Kościół II Gesu był naśladowany na całym świeciea w Krakowie aż kilkanaście.

Przykładem jest Kościół p. w. św. Piotra i Pawła w Krakowie 1596-1620 - jest to jezuicka budowla powstała z fundacji Zygmunta III Wazy ( szeroki transept, trzyprzęsłowy korpus, smukła kopuła, krótkie prezbiterium zamknięte półkolistą apsydą, dwukondygnacyjna fasada, pilastry, nisze ) -flOYANI TREYANO

Architektura rezydencjonalna ( świecka )

Francja- Wersal

Do budowli świeckich zalicza się głownie reprezentacyjne pałace rozbudowane horyzontalnie, bardzo często z bocznymi skrzydłami, które tworzą plan w kształcie litery U. Budowla była poprzedzona dziedzińcem a za nim rozciągał się ogród oraz park o geometrycznie zaprojektowanych trawnikach, klombach, krzewach, skupiskach drzew. Pałac i jego otoczenie tworzyły harmonijny zespół architektoniczny. Elewacje pałaców zdobiono oszczędniej aniżeli fasady kościołów.

Architektura grodowa zastała wprowadzona do Polski w XVII w.