skuteczności zarządzania przedsiębiorstwem organizuje współuczestnictwo licznych pretendentów do współrządzenia. Posiada on pewnego rodzaju władzę, która jest potencjałem użytym do osiągnięcia określonych wyników. Najszerzej znaną i występującą w przedsiębiorstwach formą władzy jest tzw. autorytet formalny. Polega on na przyznaniu prawa do wywierania wpływu ze względu na pozycję zajmowana w organizacji.
Spotkałam się z dwoma teoriami na temat tego autorytetu: jedna z nich to pogląd klasyczny. Chodzi w nim o to, że to kierownictwo ma głównie uprawnienia do wydawania poleceń, które powinny być zgodne z prawem, natomiast pracownik przystępując do takiej organizacji ma obowiązek przestrzegania tych poleceń. Według tej doktryny nieposłuszeństwo wobec poleceń jest czymś złym. Według drugiej teorii, czyli założenia przyzwolenia mogę stwierdzić, że otrzymujący polecenie decyduje, czy zrealizuje je czy zlekceważy. Aby dane polecenie zostało wykonane niezbędne są pewne warunki: pracownik potrafi zrozumieć polecenie, w momencie podjęcia przez niego decyzji o wykonaniu polecenia uznaje, że nie jest ono nie zgodne z celami organizacji, pracownik stwierdza również czy dane polecenie jest zgodne z całością jego osobistych interesów oraz, że jest on w stanie pod względem psychicznym i fizycznym wykonać uzyskane polecenie.
Przywództwo jako proces jest to wykorzystywanie nie polegającego na przymusie wpływu do kształtowania celów grupy lub organizacji, motywowania zachowań nastawionych na osiągnięcie celów oraz pomagania w określaniu kultury grupy lub organizacji.
Przywództwo jako właściwość - jest to zestaw cech przypisywany jednostkom, które są postrzegane jako przywódcy.
Przywódcy są to osoby, które potrafią oddziaływać na zachowania innych bez potrzeby uciekania się do użycia siły; osoby akceptowane przez innych w roli przywódców.
Zachowanie przywódców wg teorii badań R. Likierta i E.F. Harrisa:
BADANIA R.LIKERTA:
o Zachowania przywódcze zorientowane na zadania - przywódcy zwracają uwagę na pracę i procedury związane z pracą,
o Zachowania przywódcze zorientowane na pracownika - przywódcy pracują nad wytworzeniem spójnych zespołów roboczych.
BADANIA E.F.HARRISA:
o Zachowanie „inicjowanie struktury” - zachowanie przywódców polega na
definiowaniu ról oczekiwanych podwładnych,
o Zachowanie „uważające” - przywódcy wykazują troskę o podwładnych i starają się stworzyć ciepły, przyjazny i klimat w pracy.
Moim zdaniem w każdej organizacji powinno wystąpić zachowanie „uważające”, gdyż w pracy oprócz wyników i efektywności pracy liczy się dobra atmosfera zarówno między pracownikami jak i między pracownikami a przełożonym. Zła atmosfera w pracy, konflikty, nieporozumienia odbijają się negatywnie nie tylko na dobru całej organizacji, ale również na efektach pracy i zdrowiu psychicznym