22209

•    dużą czułością tzn. sygnał o trzymany z detektora przy przechodzeniu przez ten detektor wykrywanego składnika powinien być możliwie najwyższy.

•    wykrywalnością (granicą wykrywalności) określoną przez najmniejszą ilość substancji wywpłującej sygnał, którego amplituda jest dwa razy większa od poziomu szumów detektora.

•    dużą stabilnością linii podstawowej, czyli sygnału otrzymanego przy przepływie przez detektor samego gazu nośnego.

•    jak najszerszy zakresem liniowości wskazań, który charaktetyzuje się proporcjonalnością wielkości sygnału detektora do ilości (stężenia) substancji wykrywanej.

Rozróżnia się detektory:

-    uniwersalne, które reagują na wszystkie substancje wymywane z kolumny np. detektor cieplno-przewodnościowy (TCD), GC-MS(w trybie całkowitego prądu jonowego)

-    selektywne, które reagują wzmożoną odpowiedzią na niektóre specyficzne rodzaje substancji np. związki chalogenopochodne lub zawierające siarkę albo fosfor. Np. detektor

płomieniowo-jonizacyjny(FID), detektor wychwytu elektronów (ECD), detektor foto-jonizacyjny(PID)

-    specyficzne, to te które są tak selektywne, że potrafią rozróżnić poszczególne struktury lub pierwiastki zapewniając przy tym wysoki stopień pewności np. detektor płomieniowo-fotometryczny(FPD)

Schemat detektora poinieniowo jonizacyjnego dostępnego w handlu

Detektor płomieniowo-jonizacyjny FID

- jest szczególnie przydatny do wykrywania węglowodorów i ich pochodnych - przy jego zastosowaniu nie można wykrywać gazów szlachetnych, tlenu, azotu, tlenku i dwutlenku węgla, wodoru, siarkowodoru, chlorowców, amoniaku, wody, siarczku węgla.