2239

Alkacymetria obejmuje acydymetrię oraz alkalimetrię. Metody te nazywa się metodami zobojętnienia, ponieważ są one oparte na reakcji między jonami hydroksoniowymi i wodorotlenowymi: 2H2Q = H3Q(+1 = OHM Przyjmuje się, że czynnikiem miareczkującym jest mocny kwas albo mocna zasada, gdyż mocny elektrolit dysponuje duża ilością wolnych jonów H(+) lub OH(-) zdolnych do zobojętnienia roztworu miareczkowanego.

Wskaźniki alkacymetryczne są to organiczne substancje(zazwyczaj słabe kwasy lub zasady), których zabarwienie zależy od pH roztworu, np. błękit tymolowy, oranż metylowy, zieleń bromokrezolowa, czerwień metylowa, błękit bromotymolowy, fenoloftaleina, tymoloftaleina, czerwień fenolowa, żółcień metylowa.

Oznaczenie twardości w ody metodą W a rthy-Pfeiffera Twardość wodzie nadają głównie jony magnezu i wapnia. Rozróżnia się następujące rodzaje twardości wody: wapniową, magnezową, węglanową, niewęglanową. Twardość węglanową oznacza się miareczkując próbkę wody kwasem clilorowodorowym wobec oranżu metylowego jako wskaźnika. W czasie miareczkowania zachodzą reakcje zobojętniania wodorowęglanów wapnia i magnezu.

Konipleksonomeria opiera się na wiązaniu jonów metali w trwałe kompleksy przez specjalnie dobrane związki kompleksotwórcze i na wyznaczeniu punktu końcowego miareczkowania przez użycie odpowiednich wskaźników tworzących z jonami metalu oznaczonego związki o barwie odmiennej niż zabarwienie samego indykatora.

Miareczkowanie roztworem EDTA. Związek kompleksotwórczy powinien przede wszystkim dawać z jonami metalu oznaczonego trwałe kompleksy, aby reakcja ta była praktycznie nieodwracalna. Naczelne miejsce wśród związków kompleksujących zajmuje komplekson (III) EDTA, który jest solą dwusodową kwasu wersenowego. Następuje wydzielenie jonów wodorowych, a więc obniżenie wartości pH. Stężenia mianowanych roztworów EDTA mogą wynosić 0,1-0,001 mol/dm3, co umożliwia oznaczenie metali w bardzo szerokich granicach stężeń.

Rcdoksymetria to dział analizy miareczkowej, podczas której zachodzą reakcje utleniania i redukcji. Reakcja redukcji: 0x1 ■» nie -^Redl Reakcja utleniania :Red 2 -n2e ~^Ox2 Ox-postać utleniona, Red- postać zredukowana.

Oznaczenie chlorków metodą Mohra polega na miareczkowaniu obojętnego roztworu zawierającego chlorki mianowanym roztworem azotanu(V) srebra w obecności jonów chromianowych(VI) jako wskaźnika. Dodawany AgN03 strąca biały osad chlorku srebra. W końcy miareczkowania wytrąca się brunatnoczerony osad chromianu srebra. Sposobem Mołira można oznaczać jony clilorowe w środowiskach o pH 6,5-10,5. Metodą tą można oznaczać jony clilorkowe i bromkowe.