22626

Etapy Projektu:

■    modelowanie pojęciowe (identyfikacja obszarów zainteresowanych, określenie encji i relacji)

■    model danych

■    modelowanie logiczne - struktura danych

■    modelowanie fizyczne - struktura plików

Zadania:

>    transformacja map analogowych do postaci cyfrowej

>    utworzenie warstw tematycznych

>    nakładanie warstw

>    tworzenie danych statystycznych w oparciu o własności przestrzenne

>    tworzenie danych statystycznych w oparciu o własności opisowe

>    symulacje

>    przeszukiwanie baz danych w poszukiwaniu informacji

>    podjęcie decyzji

Jak działa GIS?

W systemach GIS najczęściej wykorzystuje się strukturę warstwową. Polega ona na tworzeniu wielu pokrywających się warstw( ang. layers). będących niezależnymi zbiorami obiektów kartograficznych jednej klasy.

Obiekty każdej warstwy mają oddzielny zbiór rekordów, który opisuje ich atrybuty. Sposób podziału danego modelu świata rzeczywistego na warstwy zależy od zadań stawianych systemowi.

Dane w GIS przechowywane są w bazie danych w postaci zbioru warstw tematycznych wzajemnie powiązanych relacjami przestrzennymi.

Warstwy - nakładki lub poziomy mapy stworzone w celu uporządkowania bazy danych. Jest to również efekt tego, że każdy piksel jest przedstawiony w macierzy dwuwymiarowej, a więc może mu być przypisana tylko jedna wartość jako informacja o określonej kategorii.

To warstwy tworzą bazę danych. Są więc one jakby zbiorem map przedstawionych w formie cyfrowej, ukazującym różne zjawiska gospodarcze, społeczne, przyrodnicze i inne. na fragmencie powierzchni ziemi. Baza danych jest zbiorem wzajemnie powiązanych informacji na określony temat i dla określonego terenu, stąd nazywa się ją bazą geograficzna. Dane mogą zostać wykreowane w samej bazie danych jako efekt prostego kodowania, sortowania, retlaryfikacji lub klasyfikacji. Warstwy znajdujące się w bazie danych powinny posiadać tę samą rozdzielczość i ten sam układ współrzędnych.

Zbiór danych graficznych i atrybutowych

Obiekty rozmieszczone na powierzchni Ziemi są przedstawiane za pomocą obrazów. Zbiór takich elementów zwanych elementami kartograficznymi można przedstawić jako obraz: zdjęcie, plan. mapę lub rysunek, który stanowi model świata rzeczywistego. Dane te będą wtedy danymi graficznymi:

rastrowy

Modele danych przestrzennych

_

wektorowy

Rastrowy model danych jest najprostszym sposobem organizacji danych przestrzennych. Najczęściej używa się w tym modelu struktury, w której zmienna, np. wysokość n.p.m. lub rodzaj pokrycia terenu jest określana dla każdej komórki regularnej siatki nałożonej na mapę. Jest to zbiór oczek siatki rastra, w których każdemu oczku przypisana jest pewna wartość liczbowa, opisująca odpowiadający mu obiekt. Model rastrowy wykorzystywany jest do opisu zjawisk o charakterze ciągłym.

Rastrowa struktura danych składa się z rzędów (W-> E) i kolumn (N -> S). Numery rzędu i kolumny określają współrzędne danej komórki rastra. Najczęściej początek struktury stanowi lewa górna komórka oznaczana współrzędnymi (0.0) lub (1,1).

Rastrowy model danych zawiera dwa istotne ograniczenia:

•    ograniczenie dokładności położenia danego elementu - zmiana położenia elementu może się odbywać tylko w sposób skokowy z krokiem równym rozmiarowi komórki siatki rastra

•    zmienna odległość pomiędzy środkami sąsiednich komórek rastra - środki komórek sąsiadujących po przekątnej są bardziej od siebie oddalone niż komórki o wspólnym boku . co w istotny sposób utrudnia wykonywanie różnych analiz w tym modelu.

Model ,.quad tree"

Model ten polega na zagęszczeniu komórek siatki w miejscach, gdzie znajdują się elementy o mniejszych rozmiarach. Siatka ta nie jest zapisywana w formie tablicy, ale drzewa, w którym każda komórka ma swój numer adresowy . Sposób numerowania komórek ma charakter hierarchiczny.

Model wektorowy

Informacje o obiektach przechowywane w postaci zbioru współrzędnych płaskich. Stosując tę metodę przyjmuje się . że pow. Mapy lub obrazu jest pokryta elementami kartograficznymi. Zawarta w tych elementach informacja ma charakter