24485

zawdzięczają swe powstanie")

Werner - wyrażone ekspressis verbls refleksje nad własnym procesem twórczym"

-    brak różnicy miedzy językiem, a metajęzykiem

-    o autotem. możemy w „P." mówió, gdy nie wyróżniamy poziomów Języka w tekście

-    tekst, zwracając uwagę na siebie Jako na tekst, odwraca ją od fikcyjnych obiektów, do których się odnosi

-    jeżeli wyodrębnimy zdania logiczne obok fikcjonalnych, to mówienie o autotem. jest problemem pozornym. Wtedy pod tytułem „Pałuba" będzie się kryó tylko historia o Piotrze Strumieńskim, a nie komentarz. Jest to jakby metajęzyk

psychologiczny opis procesu poznania

-    klęska idealizmu

-    „pierwiastek pałubiczny" powstaje gdy pewien stan rzeczy obala pewien zespół przekonań (obala wieżyczkę nonsensu)

-    racjonalizacja a idealizacja

-    „pałubizm" - czynniki życia występujące w praktyce

-    „garderoba duszy” - nieautentyczność zachowań jako temat p. młodopolskich (role)

-    „ideał można ocal id tylko za cenę jego nieziszczenia"

-    sztuka nie może być fałszywa i trzeba ją „wyprowadzić za kulisy kulis sztuki" (jednak pierwiastek fikcyjny dzieła jest wycinkiem rzeczywistości)

-    prawda- najwyższa wartość

-    „prawdomówność dzieła", mówienie faktami

-    opozycja „pierwiastka pałubicznego" i „pierwiastka konstrukcyjnego"

Sny Marli Dunin

(palimpsest)

Mówi narrator. Najpierw miał sen (teatr, kurtyna, głowa kobiety). Potem wyjechał I spotkał M. Dunin. Przejażdżka na wyspę BWD na opowiedziała mu prawdziwą historię, którą teraz on opowie czytelnikom. Śnią się jej koszmarne sny. Mężczyzna.

BWD - „Bractwo Wielkiego Dzwonu" - bractwo poszukiwaczy ideału. Narrator wprowadzony do Bractwa (nowicjat). Pomaga Marii w jej snach. Nowa podróż - widok stożka, poszukiwanie dzwonu, ślub z Herminą.

Umiera M. Dunin. On wyjeżdża. Nie wie czy te wydarzenia były prawdą, czy nie. Sporządza „sztuczne palimpsesty".

Pałuba

(studium biograficzne)

I.    MIEJSCOWOŚĆ

Galicja, wieś Wilcza - majątek rodziny Strumieńskich. Tu Piotr Strumieński.

II.    PIERWSZE ZAŁAMANIE UNII

Przedst. swary rodzinne. Plotka, że Piotr jest bękartem Strumieńskiego. Zaczął kontrastować się z bratem Robertem. Robert umarł.

III.    INTRUZ

Piotr ustanowiony spadkobiercą Strumieńskiego. s. 54 - hlpochondria i pesymizm Piotra.

Żył jak Robert, ale wew. jak Piotr.

IV.    ANGELIKA

Piotr pojechał do Włoch. Artystyczne towarzystwo. Poznał Niemkę - Angelikę Kauffmann. Bankructwo miłości platonlcznej. „Księga miłości” - spisywali swoje przeżycia miłosne. Razem pojechali do Wilczy. Miłość + sztuka. Zaszła w ciążę, dziecko umarło. Ona - chora psychicznie, potem popełnia samobójstwo skacząc do studni.

V.    PRÓBA W GŁĄB

Piotr analizuje studnię, zamieszkał w leśniczówce, ogarnięty zmysłowością. Pamięć. Muzeum Angeliki. Czekał na przyjście duchów. Wykorzystywał lustro, s. 91 ! (Znowu inna forma tej samej dyspozycji ku ostatecznością idealnym, którą poznaliśmy na s. 62-63)

Pobudzał wyobraźnię, halucynacje, wywoływał efekty akustyczne, projekcje senne, optyczne. Rozmyślał jak interpretować swoje sny. s. 96 ! „nie chciał? nie mógł? Punkt fałszywy."