24682

-    ektoderma (epiderma) - zewnętrzna warstwa kom: parzydełkowa, nabłonkowo-mięśniowa, nerwowa, zmysłowa, interstycjalna. Entoderma (gastralna) - wewnętrzna warstwa, kom: nabłonkowo-mięśniowa, pokarmowa. Mezoglea - bezkomórkowa galaretowata substancja, jest pomiędzy ekto i ento dermą.

-    rozmnaża się płciowo

-    osobniki męskie wytwarzają plemniki, natomiast żeńskie - komórki jajowe. Kiedy dojdzie do połączenia się komórki z plemnikiem, tworzy się larwa planula, która osiada na dnie. Z niej tworzy się polip - pokolenie bezpłciowe, który rozwija się powoli. Kiedy polip rozwinie się w pełni, będzie składał się krążków, czyli będzie strobilą. Drogą strobilizacji (odrywania się w wyniku poprzecznych podziałów) odrywają się efyry, czyli młode chełbie. Chełbia modra może rozmnażać się także w sposób pączkowania - Z polipu rodzi się następny polip (mały) który dorasta i strobilizuje się lub zapuszcza nowy pąk. Gdy efyra (krążek) oderwie się od polipa (który ma kilka krążków) po upływie czasu zamienia się on (efyra) w Meduzę (chełbie).

PODGROMADA: Octocorallia - koralowce ośmiopromienne

-    żyją we wszystkich morzach, na różnych głębokościach

-wszystkie sa kolonijne (kolonie są przeważnie przyrośnięte do podłoża lub tkwią luźno w piasku)

-    polipy odżywiają się drobnymi organizmami, rosną powoli i należa do zwierząt długowiecznych

-    większość gatunków posiada szkielet wewnętrzny, zbudowany z pojedynczych elementów o różnych kształtach. W ich skład wchodzi substancja rogowa, węglan wapnia lub substancja rogowa wysycona węglanem wapnia. U części gatunków podelementy łączą się w jednolity szkielet, zabarwiony na różowo lub żółto. Zielone zabarwienie kolonii pochodzi od

symbiotycznych zooksantelli.

-    kolonie są różnie zorganizowane. Mogą być złożone z polipów wyrastających ze stolonów lub wprost z ciała polipa założyciela kolonii. Indywidualność poszczególnych polipów może się dobrze zaznaczać lub też mogą tworzyć one zwarte kolonie, w których tylko tarcze gębowe są odróźnialne.

-    u części gatunków w koloniach występuje dymorfizm funkcjonalny. Polipy zróżnicowane są na autozoidy - postacie o typowej budowie i syfonozoidy - postacie drobne, pozbawione ramion, ale z dużymi, obficie urzęsionymi gardzielami. Regulują one przepływ wody przez kolonię, usztywniają ciała autozoidów i zwiększają turgor wody dostającej się do kolonii.

-    rozmnażają się przez pączkowanie, podział podłużny i płciowo

-    sa hermafrodytyczne i rozdziel no płciowe. U osobników hermafrodytycznych występuje protoaonia - wcześniejsze dojrzewanie jaj bądź plemników - co zapobiega samozapłodnieniu. Skupienia komórek rozrodczych występują w brzeżnych częściach przegród. Jaja rozwijają się w okolicach pnia, a plemniki w wyższych częściach.

PODGROMADA: Hexacoralia - koralowce sześciopromienne

-    Ta podgromada obejmuje gatunki mające polipy samotne (ukwiały) i kolonijne, często osiągające duże rozmiary

-    Gatunki z samotnymi polipami są szeroko rozprzestrzenione, natomiast kolonijne ograniczają się do mórz tropikalnych. (Żyją przyczepione do dna, choć niektóre gatunki polipów samotnych mogą się on niego odrywać. Pływają wówczas wyginając dało i poruszając ramionami. Mogą się też skurczyć do postaci kuli i toczyć po dnie.)

-    ramiona rozmieszczone są promieniście na brzegu tarczy gębowej, w jednym lub wielu okółkach. Liczba ramion odpowiada liczbie przegród i najczęśdej wynosi wielokrotność sześciu. Zdarzają się gatunki, których liczba ramion dochodzi nawet do kilku tysięcy.

W koloniach powszechnie występuje szkielet zewnętrzny, produkowany przez komórki ektodermalne. Najczęściej spotykany jest szkielet wapienny.

- rozmnażanie bezpłciowe zachodzi przez podział podłużny bądź poprzeczny oraz pączkowanie. Potrafią się również rozmnażać płciowo.