17911

Kontrola	Pomiar lub opis wyniku, diagnoza deficytu	Opis procedur poznawczych, diagnoza postępu
Droga uczenia się	Wyjaśnienie osoby kompetentnej --^Zrozumienie —» utrwalenie = posiadanie wiedzy	Konflikt poznawczy —> Eksploracja i osobiste procedury rozumienia —» Negocjacje społeczne = zmiana funkcjonowania znaczeń w umyśle

System klasowo lekcyjny: nauczanie zbiorowe, podział według wieku na klasy, lekcja jako podstawowa jednostka organizacyjna (lekcja, przerwa, lekcja...), kierownicza rola nauczyciela, zajęcia lekcyjne jak i po za lekcyjne, szkolne i poza szkolne, roczny plan nauczania (określa w jakim wymiarze godzin poszczególne przedmioty mają być realizowane na poszczególnych poziomach nauczania.

Już na początku XX wieku spotykamy się z pierwszymi próbami modernizacji systemu klasowo lekcyjnego, koncentrującymi się głównie na rozluźnieniu sztywnego gorsetu treści i tempa pracy. Nauczanie jest dostosowane do możliwości uczniów, a przede wszystkim uwzględniane są ich zainteresowania. Do tych projektów zaliczamy:

Kategorie porównania	Plan
	winnetkcwski	daltoński	jenajski
Autor:	C. Washburne	H. Parkhust	P. Petersen
Miejsce powstania:	Winnetka	Dalton	Jena
Charakterystyka:	Wyróżnia się przedmioty obowiązkowe, realizowane w ramach zajęć przedpołudniowych, których treści każdy uczeń musi opanować w dowolnym czasie poprzez pracę jednostkową i grupową oraz grupę przedmiotów realizowanych po południu w ramach grup zainteresowań.	Całoroczny plan jest podzielony na miesięczne zadania. Uczniowie mają całkowitą swobodę w wyborze zajęć i czasu pracy, muszą jedynie wypełnić .Kontrakt". Nauczyciel prowadzi raz w tygodniu zajęcia z całą klasą oraz sprawdza wykonanie indywidualnych zadań.	Szkoła ma charakter wspólnoty żyda i pracy wzorowanej na rodzinie. Nie ma tu podziału na klasy i przedmioty nauczania. Uczniowie tworzą 2 wspólnoty obejmujące po trzy roczniki. Corocznie najstarszy rocznik grupy pierwszej wchodzi do grupy wyższej stając się tam rocznikiem najmłodszym. Do wspólnot należą też nauczyciele i rodzice. Nauczanie opiera się na opanowywaniu kolejnych tematów.

Kryzys oświatowy: rozpoczął się w końcu lat 60tych XX wieku. Upada przekonanie o wartości kształcenia. Występuje selekcja w doborze uczniów z różnych grup i warstw społecznych oraz przerost funkcji kształcenia nad funkcją opiekuńczo-wychowawczą co powoduje dysproporcje w osiągnięciach edukacyjnych. Natomiast w latach 70-tych dojrzewa decyzja o konieczności reformy szkolnictwa. Zauważono: rozbieżność między założeniami, a rzeczywistością, negatywne skutki zbyt wczesnej specjalizacji. niskie efekty dydaktyczne szkoły ( odpad, odsiew, drugoroczność ). zły plan i program nauczania oraz realizacja ( pośpiech, nastawienie na wiedzę faktograficzną, werbalizm- dominacja pogadanki tzn. jedna osoba mówi pozostałe milczą, uniformizm - każdemu to samo).