macierzach dyskowych oraz w sieciach pamięci masowych postaram się ją opisać dokładniej. Protokół Fibrę Channel wykorzystujący topologię pętli z arbitrażem jest doskonałym następcą SCSI..
Podobnie jak inne protokoły komunikacyjne, Fibrę Channel realizuje również model warstwowy. Nie jest to model całkowicie zgodny z sieciowym modelem warstw ISO/OSI. Protokół Fibrę Channel został podzielony na pięć warstw: od FC-0 do FC-4. Dokładny opis roli każdej warstwy można znaleźć w pracy [24] Warstwy FC-0 i FC-1 odpowiadają warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, FC-2 można porównać do warstwy łącza danych FC-3 jest zestawem usług dla urządzeń wyposażonych w więcej niż jeden port. Przykładem może być tu technologia segmentacji danych, gdzie dane są transmitowane równocześnie przez wiele portów, w celu uzyskania większej wydajności. FC-4 definiuje, w jaki sposób istniejące protokoły wyższych warstw są mapowane i transmitowane przez protokół Fibrę Channel.
W standardzie zostały zdefiniowane 3 rodzaje połączeń, które zostały omówione poniżej:
• łącza oferujące dedykowaną przepustowość - połączenie punkt-punkt
• pętla współdzielona przez wszystkie dołączone do niej węzły
• przełączanie pakietów (zmienna i skalowalna przepustowość)
Topologia punkt-punkt jest najprostszym z dostępnych trzech rodzajów połączeń. Komunikacja jest tu realizowana pomiędzy dwoma urządzeniami połączonymi bezpośrednio. Medium transmisyjne (najczęściej światłowód)łączy wejście jednego urządzenia z wyjściem drugiego i odwrotnie. Dzięki temu, że medium transmisyjne nie jest współdzielone z żadnymi innymi urządzeniami, pozwala to na wykorzystanie pełnej przepustowości łącza. Przed rozpoczęciem transmisji wymagana jest jedynie prosta inicjalizacja łącza. Rozróżniamy dwie wersje tej topologii. W pierwszej mamy do czynienia z dwoma portami typu N (N-Port),