25561

swoją twórczością z innymi. Zasada „wszelkie prawa zastrzeżone” zostaje zastąpiona zasadą "pewne prawa zastrzeżone”.

Istnieją cztery warunki udostępniania utworów, z czego pierwszy pojawia się we wszystkich licencjach:

Uznanie Autorstwa (ang. Attribution (BY)) zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie i użytkowanie dzieła i wszelkich jego pochodnych pod warunkiem umieszczenia informacji o twórcy.

©

Użycie Niekomercyjne (ang. Noncommercial (NC)) zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie i użytkowanie dzieła i wszelkich jego pochodnych tyłków celach niekomercyjnych.

©

Bez Utworów Zależnych (ang. No Derivative Works (ND)) zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie tylko dokładnych (dosłownych) kopii dzieła, niedozwolone jest jego zmienianie i tworzenie na jego bazie pochodnych.

Na Tych Samych Warunkach (ang. Share Alike (SA)) zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie i użytkowanie pochodnych dzieł, pod warunkiem że będą one opublikowane na takiej samej licencji.

Rodzaj systemu zezwalający na modyfikację pracy i jej dalszą redystrybucję na identycznych warunkach. Konkretne zastosowania idei copyleft można znaleźć w licencjach projektu GNU .

Istnieje również |opyfarlfl, najbardziej radykalna propozycja Dmytri Kleinera, autora Manifestu Telekomunistów. Polega na tym, że z utworów mogą korzystać tylko i wyłącznie spółdzielnie zorganizowane w pewien określony sposób, żadna osoba prywatna nie może korzystać.

i\uiuc|iija pracy niematerialnej

Od lat 90. XX wieku rozwijana przede wszystkii

Maurizio Nazarctto.

Praca, która produkuje niematerialny towar taki jak usługa, wytwór kultury, wiedza lub komunikacja, jest wynikiem tego, iż w obecnie istniejących procesach produkcji rolę fundamentalną odgrywają informacja i komunikacja.

Na pracę niematerialną składają się trzy aspekty:

>    Komunikacyjna praca w produkcji przemysłowej powiązana z sieciami informatycznymi,

>    Interaktywna praca analizy symbolicznej oraz rozwiązywanie problemów,

>    Praca polegająca na wytwarzaniu oraz manipulowaniu uczuciami skupiająca się na cielesności i somatyce.

Praca niematerialna staje się kluczową rolą gospodarki, wyznacza tendencje rozwoju.