26098

Zapas maksymalny zależy od maksymalnego dziennego zapotrzebowania na dany asortyment, długości przyjętego cyklu zamawiania, różnicy między maksymalnym i minimalnym okresem oczekiwania na dostawę

5.    Do jakiej grupy metod zalicza się i na czym polega metoda ABC planowania zapasów?

W metodzie tej uwzględnia się dwa kiyteria podziału zapasów

-    udział danego asortymentu w ogólnej ilości i wartości zapasów

-    częstotliwość dokonywania zamówień.

Idea metody polega na tym, że całość zapasów dzieli się na tizy grupy A, B i C i dla każdej z tych grup prowadzi się odrębny cykl zamówień, np. indywidualny dla jednej grupy części ze zbioni A, a zbiorowy dla różnorakich wprawdzie, ale drobnych i tanich części z grupy C.

6.    Założenia i korzyści stosowania metody JIT (dokładnie na czas).

Koncepcja ta zakłada dostarczanie materiałów i części w ściśle określonych ilościach, dokładnie w czasie kiedy firma ich potrzebuje. System taki można stosować dla dostaw wewnątrz zakładu jak i dla dostaw zewnętrznych. Główne założenia i zarazem zalety tej metody ta

-    brak zapasów,

-    krótkie cykle realizacji zamówienia,

-    mała ilość dostarczanych materiałów i części,

-    wysoka jakość produkcji.

korzystne efekty:

-    redukcja zapasów materiałów i środków o 50 do 70%

-    redukcja zapasów wyrobów gotowych o ponad 30%,

-    skrócenie cyklu produkcyjnego o około 40%

-    synchronizacja zaopatrzenia z produkcją w granicach 4 godzin do 2 dni,

-    wzrost produktywności o 25%,

-    wzrost poziomu obsługi klienta.

7.    Wyjaśnić na czym polega a) przegląd techniczny, b) remont bieżący, c) remont średni, d) remont kapitalny.

Przeglądy techniczne mają na celu określenie zakresu najbliższego remonm i ewentualne podjęcie decyzji o konieczności jego natychmiastowego przeprowadzenia. Przeglądy nie powinny eliminować maszyny z użytkowania dłużej niż na jedną zmianę, i o ile to możliwe, przeprowadza się je na trzeciej zmianie.

Remont bieżący polega na wymianie szybko zużywających się części (pasków klinowych, wymianie uszczelnień, naprawie instalacji elekttycznej itp.). Remont bieżący nie wymaga zwykle poważniejszego demontażu maszyny i przeprowadzany jest na miejscu jej pracy.

Remont średni też prowadzi się zwykle na miejscu pracy maszyny, choć ma on już znacznie szerszy zakres. Jego koszt może sięgać do 30% wartości remontowanego obiektu. W przypadku obrabiarek w zakres remontu średniego wchodzić będzie między innymi regeneracja stołów roboczych, par prowadnicowych, wymiana zużytych łożysk, wpustów, okładzin hamulców, sprzęgieł, regulacja luzów, przesmarowanie bezobsługowo smarowanych węzłów tarcia.

Naprawa główna, czyli remont kapitalny maszyn stacjonarnych wiąże się zwykle ze zdjęciem maszyny z fundamentów i całkowitym jej demontażem. W przypadku obrabiarek jego efektem jest nie tylko wymiana lub regeneracja zużytych części układu strukturalnego obrabiarki, ale również jej modernizacja, oraz wymiana lub naprawa współpracujących z nią układów pomocniczych. Po remoncie kapitalnym dokonuje się odbioru technicznego maszyny, która powinna odpowiadać normom ustalonym dla nowej maszyny. Koszt remonm kapitalnego me powinien przekroczyć 70% wartości nowej, równoważnej pod względem wydajności i możliwości technologicznych maszyny. O bardziej szczegółowej analizie opłacalności remontu kapitalnego będzie jeszcze mowa w dalszej części opracowania.

8.    Remonty planowo-zapobiegawcze. Głów ne zasady i sekwencja czynności konserwacyjno-remontowych dla cyklu remontowego obrabiarek.

Opiera się on na czterech głównych zasadach:

a) przestrzeganie norm prawidłowego użytkowania maszyn i wykonanie w czasie użytkowania niezbędnych czynności konserwacyjnych,

2