18052

c)    Nauka umiejętności praktyczne były rozwinięte w Grecji. Te umiejętności były materiałem dla nauki; dokonał tego Tales. Jego teoria brzmiała, że wszystko pochodzi z wody.

d)    myślenie potoczne.

Funkcje nauki w Pozytywizmie Augusta Contra

Pozytywizm to 1-szy kierunek filoz. Współ. Odwołuje się do empiryzmu. Refleksja naukowa odejścia od metafizyki. Wiedza naukowa ma być wiedza użytkową , przydatną. Conte'a twierdził że ludzkość dopiero w 3-ej fazie swego rozwoju doszła do pozyt.; nauki klasyfikował wedle ogólności i zależności, wyparł się nie tylko metafizyki ale też teorii poznania, logiki, metodologii, psychologii. Etyka jego była etyką altruizmu i hasłami jej buły ludzkość, porządek i ład.

Młsbjd.jłffilsfialjfaJsniflŁAferłliflnui •

W egzystencji człow. ma wolny wybór. Jednak wybór jest dla niego ciężarem, bo nie wie nigdy, czy dobrze zrobi, wybierze właściwą drogę. Bóg każe Abrahamowi złożyć w ofierze swojego syna Jzaka. Zaufał Bogu. Postąpił wbrew sobie , przekroczył również panujące prawo i moralność. Stał się jednostką samotną, bez żadnego oparcia, bez pewności. Dylemat polegał na tym, że może wybrać i tylko on będzie odpowiedzialny za ten wybór. Wolność jest więc wartością tragiczną , wiąże się z odpowiedzialnością za własne wybory, czyny i los.

Kim jest „byt dla siebie’’ i „byt w sobie” wg. Sartra

„Byt w sobie”- wszystko to co istnieje czyli np. planety, zwierzęta, rośliny,

przedmioty. Rzeczy „których byt” jest nieświadomy istnienia.

„Byt dal siebie’- jednostka ludzka jest bytem dla siebie, zdolna analizować własne istnienie. Byt może tylko poprzez człow. zajrzeć w siebie, zobaczyć własne bycie. Mogę o sobie powiedzieć „ja jestem”.

„bycie ku śmierci” tyle co świadomość kresu swego życia. J ta świadomość może rodzić „lęk paraliżujący” - pozostaje wegetacja i czekanie na śmierć.

„kierow anie się „SIĘ” -odżucenie odpowiedzialności za swoje własne czyny. Dlaczego Jud/je skazani są na wolność” wg. Sartra

Poza sobą człow. nie znajduje nic. Sartr mówi, że człow. jest pozostawiony samemu sobie, nie znajdując Boga. Przyjmowano jego istnienie jako rację bytu, tymczasem byt nie potrzebuje racji jest i koniec. Człow. nie znajduje poza sobą żadnych prawd, wartości, nakazów, które mogły by kierować jego postępowaniem. Człow. dokonuje wyborów, rzadko ma do czynienia z dylematem dobro lub zło. Każda decyzja choć dramatyczna jest zawsze wolna i związana z pewną odpowiedzialnością.

Egzystencjalizm wyrażał tezę, że człow. stale stoi przed wyborami „albo -albo” jest w tym wyborze zawsze wolny. Jest wolny bo ma możliwości wyboru. Żadne nakazy, polecenia ani kodeksy moralne nie wpływają na nasze wybory i czyny, lecz wiążą się z pełną odpowiedzialnością , za własny los, czyny, wybory. Człow. dokonujący wyboru rzadko ma do czynienia z dylematem dobro i zło, bo każda decyzja ma swoje racje. Żadna nie jest w pełni dobra ani w pełni zła. Kategorie wolności i odpowiedzialności wiążą się z człow. jako istotą , samotną , żyjącą w sytuacji narzucającej konieczność stałego wyboru. Wolność w personalizmie polega na wyborze trafnym, zgodnym z ruchem personalizacji.