luk odchyla się w kierunku przeciwnym do spawania. Dzięki dużej koncentracji ciepła i osłony topnika łuk wtapia się głęboko w metal. W miarę oddalania się łuku metal zaczyna krzepnąć od rowka, zachowując warstwę ciekłego żużla, w którym rozpuszczają się gazy wychodzące z krzepnącego metalu. Żużel krzepnie tworząc na licu spoiny łatwo usuwalną skorupę.
Do spawania łukiem krytym stosuje się topniki w postaci ziarnistej, wielkości od 0 do 3mm. Topniki wytapia się w piecach łukowych i płomieniowych w postaci ziaren z surowców mineralnych: piasku Si02, wapnia CaC03, dolomitu CaC0:,MgC03. kaolinu AI203Si02, fluorytu wapnia CaF2 oraz rudy manganowej.
Topniki dzielą się pod względem fizycznym, chemicznym, metalurgicznym, zależnie od przeznaczenia i sposobu produkcji.
Pod względem fizycznym rozróżnia się topniki o budowie szklistej (przypominają drobne potłuczone szkło) i pumeksowej.
Pod względem chemicznym topniki dzielą się na nisko i wysoko manganowe lub manganowe i bez mangan owe.
Pod względem metalurgicznym topniki dzielą się na kwaśne i zasadowe. Topniki kwaśne stosowane są do spawania stali konstrukcyjnych o małej zawartości węgla. Są one mniej wrażliwe na działanie wilgoci i korozji.
Do spawania łukiem krytym używamy drutu o składzie chemicznym zbliżonym do składu spawanej stali. Średnice drutu wynoszą od 1,2 do 8mm. Druty do spawania pod topnikiem powinny być dokładnie oczyszczone, powierzchnia ich nie może być pokryta korozją lub smarami. Nawet przy nieznacznym zanieczyszczeniu drutu w spoinach pojawiają się pęcherze.
Do spawania Kikiem krytym stosuje się różne typy automatów. Automaty składają się ze źródła zasilania, głowicy, szafki sterowniczej.
Źródłem zasilania może być transformator spawalniczy odpowiednio przystęsowany lub pojedyncze przetwornice spawalnicze, a także przetwornice połączone równolegle. Źródło prądu musi mieć charakterystykę statyczną stromo opadającą. Podstawowym podzespołem jest głowica, w której skład wchodzą: podajnik drutu ełektrodowego (1), zasobnik topnika (2), wahacz (3), ramię poziome (4), kolumna pionowa (5), wózek z napędem (6), pulpit sterowniczy (7) i bęben z drutem elektrodowym (8).
Przekrój poprzeczny spoiny charakteryzują trzy wielkości: głębokość wtopienia h*. wielkość nadlewu h„ oraz szerokość spoiny b.
Stosunek przekrojów F, do (Fi+F2) przedstawia udział stopiwa i materiału rodzimego w spoinie:
Y = ——100%
F1 + F,
gdzie:
y - udział materiału rodzimego i stopiwa,
Fi - pole powierzchni przetopionych krawędzi,
F? - pole powierzchni ukosowania.