zakładaniu sp . z o. o. czy spółki akcyjnej. Dzieli się on na :
- kapitał powierzony (czyli ten który wnieśli właściciele)
- kapitał samofinansowania (czyli są to wypracowane zyski, które zostają w przedsiębiorstwie).
Kapitały przyjmują różne nazwy w zależności od charakteru prawno-organizacyjnego jednostki i tak: w spółce akcyjnej będzie to:
- k. zakładowy (akcyjny)
- k. zapasowy
- k. rezerwowy w spółce z o. o.
- k. zakładowy (udziałowy)
- k. zapasowy
- k. rezerwowy w spółdzielni:
- fundusz udziałowy
- f. zasobowy
i przed, państwowym :
- f. założycielski
- f. przedsiębiorstwa
Kapitał własny służący finansowaniu lub rozwojowi firm już istniejących pochodzi głównie z zysków zatrzymanych. Właściciele kapitału godzą się na reinwestowanie zysków oczekując, że rozwój firmy podniesie jej wartość. Pozyskanie kapitałów własnych w spółkach z o.o. następuje w drodze sprzedaży dodatkowych wkładów dotychczasowym udziałowcom bądź przyjęcia nowych udziałowców. W spółkach akcyjnych źródłem podwyższenia kapitału akcyjnego jest dodatkowa emisja akcji, a w przypadku kapitału zapasowego nadwyżka osiągnięta ze sprzedaży akcji powyżej ich ceny nominalnej.
Uzupełnienie kapitałów własnych stanowią rezerwy oraz zysk netto roku bieżącego. Rezerwy tworzone są głównie dla zabezpieczenia się przed przejściowymi trudnościami finansowymi i bezpośrednio wynikającymi z nich problemami z terminowym regulowaniem zobowiązań.
Kapitał własny pełni ważną funkcję w firmie. Będąc podstawowym źródłem finansowania pozostającym bezterminowo do dyspozycji przedsiębiorstwa, stanowi jednocześnie zabezpieczenie dla aktualnych i potencjalnych wierzycieli firmy. Stąd też wielkość kapitałów własnych powinna kształtować się na poziomie, umożliwiającym rozszerzenie działalności inwestycyjnej, podjęcie prac rozwojowych bądź zaciągnięcie kredytu.
Kapitały obce:
Istotnym elementem finansowania działalności bieżącej jak i inwestycyjnej są kapitały obce. Można je zdefiniować jako środki pozyskane przez jednostkę, od wierzycieli, których termin zwrotu jest ściśle określony. W bilansie zobowiązania i rezerwy na zob. dzielą się na:
- rezerwy na zobowiąznia.
- zob o w. długoterminowe,
- zobow. krótkoterminowe
- rozliczenia międzyokresowe
Szczególnym elementem zobowiązań są rezerwy, które są swego rodzaju zabezpieczeniem, majątku na możliwość wystąpienia w przyszłości obciążeń (zobowiązań), których kwoty i termin zapłaty nie są ściśle określone, ale istnieje duże prawdopodobieństwo ich wystąpienia.
Kolejnym elementem zob. są zob. długoterminowe, które charakteryzuje termin wymagalności (spłaty) dłuższy niż rok, od dnia bilansowego. Poprzez zobowiązania długoterminowe rozumie się zwykle:
- długoter. kredyt bankowy.
- pożyczki długoter..
- obligacje.
- leasing.
- forfaiting,
- franchising
Zobowiązania długoterminowe są źródłem finansowania przede wszystkim działalności inwestycyjnej, zgromadzone w ten sposób środki przed, przeznacza głównie na uruchomienie nowych przedsięwzięć, zakup nieruchomości, maszyn, urządzeń.
Zobowiązania krótkoterminowe ta część zobowiązań, która jest płatna w ciągu 12m od dnia bilansowego. W większości branż i przedsiębiorstw jest to element dominujący w strukturze pasywów głównie ze względu na bardzo popularny w Polsce kredyt kupiecki, czyli odroczenie płatności za towar.
2