Funkcje pieniądza
- miernik wartości - pieniądz służy określeniu wartości innych towarów w postaci cen wyrażonych w jednostce pieniężnej (cena - pieniężny wyraz wartości towarów).
środek wymiany (środek cyrkulacji) - występuje w transakcjach kupna - sprzedaży, ta funkcja doprowadziła do rozdzielenia kupna i sprzedaży; dziś kupujemy za tydzień sprzedajemy, pecunia - nazwa łac. pieniądza (pochodzi od nazwy bydła)
ekwiwalent - kiedyś ekwiwalentem była sól np. słono płacić,
w 1282 r. w Polsce były bite pierwsze srebrne monety, złote monety od 1914 r. były w obiegu.
Złoty pieniądz był przedmiotem gromadzenia, zaprzestano wymiany. St.Zjednoczone ostatni kraj kt. wymienia złoto na pieniądz papierowy.
Ostatnia wymiana 15.04.1971 r. 1 uncja złota kosztowała 47,64 dolary; 20.02.2008 r. 1 uncja złota kosztowała 920,50 dolarów.
- funkcja środka płatniczego - pieniądz ma zdolność zwalniania z zobowiązania (płacimy za nasze zobowiązania)
środek przechowywania wartości - przechowywanie nagromadzonych wartości w pieniądzu jest wygodniej jak w innych towarach, bo pieniądz jest najbardziej płynnym aktywem, ta funkcja dawniej nazywała się dezauryzacją - gromadzenie skarbów, dziś tego już nie ma. funkcja pieniądza światowego - tę funkcję pieniądz pełni gdy jest wymienialny.
Czynniki od których zależy wartość pieniądza:
- od siły nabywczej pieniądza - to ilość dóbr i usług którą można nabyć za jednostkę pieniądza (to czym obracamy),
- stosunkiem do innych walut które są pieniędzmi światowymi np. dolar, euro, frank szwajcarski, i tzw. SDR Specjał Dławi ngRights jest to pieniądz abstrakcyjny, nieistniejący, to świadczy o sile złotego; parytet złota
1 dolar USA = 0,888678 g złota
1 złoty = 0,222168 g złota
Ilość złota przypadająca na 1 zł zost.wprowadzony przez Władysława Gradzkiego w 1924 r. i trwało to do 1966 r.
Parytet - to ilość złota przypadająca na jednostkę pieniądza.
Złoty został wprowadzony przez V-ce premiera i ministra Grabskiego w 1924 roku.
Żaden przedsiębiorca nie mógł handlować z Polską - obowiązywało wtedy EMBARGO
Inflacja - wzrost przeciętnego poziomu cen dóbr i usług pewnego okresu, zjawiskiem odwrotnym jest deflacja.
Najistotniejszym czynnikiem wywołującym deflację lub inflację jest zaburzenie równowagi między ilością dóbr i usług a ilością obsługującą ich wymianę pieniądza.
W zależności od natężenia skutków działania czynników inflacjogennych wyróżniamy: