SEKTOR EKONOMICZNY
To ogólna kondycja systemu gospodarczego, w którym funkcjonuje organizacja. Składają się na niego rynki: pracy, finansowy, towarów i usług.
SEKTOR TECHNOLOGICZNY
To nie tylko wytwory techniki: maszyny, urządzenia, infrastuktura technologiczna (drogi, linie energetyczne, telekomunikacyjne itp.), lecz także wiedza techniczna i technologiczna, z której organizacja może korzystać.
SEKTOR FIZYCZNY
To zasoby naturalne, klimat, jakość gleby, system hydrologiczny, a także stopień zmian w przyrodzie wskutek działalności człowieka.
OTOCZENIE ORGANIZACJI - STALE I ZMIENNE
Coraz mniej organizacji ma do czynienia z otoczeniem stałym, coraz więcej natomiast musi działać w otoczeniu zmiennym, a na dodatek złożonym.
Istotną cechą otoczenia jest niepewność - interakcja pomiędzy złożonością a tempem zmian składników otoczenia. Niepewność wynika z cech ludzi podejmujących decyzję.
CECHY OTOCZENIA ZMIENNEGO
- Rodzaj produktów i usług podlega częstym lub permanentnym zmianom
- Powstają innowacje techniczne i technologiczne powodujące, że dotychczas wykorzystywane urządzenia techniczne i stosowana technologia szybko się starzeją
- Występują częste zmiany upodobań i zachowań klientów oraz zachowań konkurentów
- Występują częste i nieprzewidziane zmiany w polityce państwa wobec organizacji gospodarczych
- Następują szybkie zmiany w postawach i systemach wartości ludzi
OTOCZENIE
- Im bardziej zmienne i złożone jest otoczenie, tym więcej niesie ono niepewności, którą organizacja stara się pokonać. Dokonuje tego poprzez:
- zróżnicowanie struktur organizacyjnych
- zdecentralizowanie procesu decyzyjnego
- zatrudnienie ludzi o wysokich kwalifikacjach, samodzielnych i aktywnych
TEORIA STOSUNKÓW MIĘDZY ORGANIZACJĄ A OTOCZENIEM
Wg M. Hatch w rozwoju badań stosunków między organizacją otoczeniem były dwa doniosłe okresy: