29573

68.    W celu rozstrzygnięcia, czy argumentacja ta jest uzasadniona, należy przypomnieć, jak wskazano w pkt 57 i 62 niniejszego wyroku, że system uprzedniej kontroli, taki jak ten wprowadzony na podstawie Immigration Rules, zgodnie z którym państwo członkowskie przyjmujące uzależnia wydanie pozwolenia na wjazd i pobyt od sprawdzenia przez właściwe władze imigracyjne, że wnioskodawca rzeczywiście zamierza w tym państwie członkowskim prowadzić efektywną działalność na własny rachunek, jest w zasadzie zgodny z interpretowanymi łącznie art. 44 ust. 3 i art. 58 ust. 1 Układu stowarzyszeniowego.

69.    W ramach takiego systemu uprzedniej kontroli, jeśli okaże się, że obywatel polski, który przedstawił w odpowiedniej formie uprzedni wniosek o pozwolenie na pobyt w celu osiedlenia się, czyni zadość wymogom materialnym, przewidzianym w tym celu w ustawodawstwie imigracyjnym państwa członkowskiego przyjmującego, poszanowanie wyraźnie ustanowionego warunku w art 58 ust. 1 Układu stowarzyszeniowego wymaga od właściwych władz krajowych uznania, ze osoba ta ma prawo osiedlić się jako osoba prowadząca działalność na własny rachunek i przyznania tej osobie w tym celu prawa wjazdu

i pobytu.

70.    Jednak, jeśli okaże się, tak jak w sprawie w postępowaniu głównym, że wymóg dotyczący złożenia uprzedniego wniosku o pozwolenie na pobyt w celu osiedlenia się nie został spełniony, właściwe władze imigracyjne państwa członkowskiego przyjmującego mogą, co do zasady, odmówić prawa pobytu obywatelowi polskiemu powołującemu art. 44 ust 3 Układu stowarzyszeniowego, bez względu na okoliczność, czy pozostałe wymogi materialne przewidziane w ustawodawstwie krajowym zostały spełnione.