ZASADY LECZENIA GRUŹLICY
• leczenie jest długotrwałe;
• co najmniej dwulekowe - istnieje pierwotna oporność na leki;
• pierwotna oporność dotyczy głównie izoniazydu i streptomycyny, rzadziej: rifampicyny i etambutolu;
• leczenie przebiega w dwóch fazach:
o faza wstępna, intensywna - 2-3 miesiące; faza kontynuacji, wyjaławiająca.
• najczęściej stosowany - 6 miesięczny sposób leczenia:
faza wstępna - 2 miesiące: pirazynamid, izoniazyd, rifampicyna, etambutol lub streptomycyna;
o faza podtrzymująca - 4 miesiące: izoniazyd i ryfampicyna.
• jeśli chory nie otrzymuje pirazynamidu, bo go nie toleruje, to leczenie trwa co najmniej 9 miesięcy;
• zestawy zawierające rifampicynę, ale nie zawierające izoniazydu są podawane co najmniej przez 12 miesięcy;
• dłuższe leczenie w przypadku: gruźlicy prosówkowej, gruźlicy opon mózgowych, gruźlicy kostno-stawowej, u pacjentów zakażonych wirusem HIV;
• leki mogą być podawane w jednorazowej dawce dziennej; czasami 2-3 razy na tydzień;
• istotne znaczenie ma współpraca chorego i jego akceptacja dla wielomiesięcznej terapii.
Profilaktyczne stosowanie leków przeciwgruźliczych:
• zdrowi pacjenci z potwierdzonym kontaktem z osobą chorą na gruźlicę;
• zakażeni bez objawów chorobowych (dodatni test tuberkulinowy);
• zdrowi pacjenci z przebytą w przeszłości gruźlicą