29695

Bruno studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych. Wrócili do Drohobycza. W 1915 zmarł po przewlekłej chorobie ojciec pisarza.

Trudna sytuacja materialna zmusiła Brunona do podjęcia w roku szkolnym 1924/25 pracy w charakterze nauczyciela rysunku w gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły. Praca ta nie była dla wrażliwego i delikatnej psychiki Brunona przyjemnością.

istotne dla twórczości Schulza były jego przyjaźnie korespondencyjne z ludźmi równie delikatnej wrażliwości - Władysław Riff, Debora Vogel.

Życie publiczne. Schulz nigdy nie była człowiekiem światowym ale zawsze jest jakieś ale! Znajomość z Nałkowską, podobno nie jedynie literacka, otworzyła mu drzwi na salony warszawskich środowisk literackich. Po ukazaniu się pierwszej książki stał się człowiekiem znanym. Jego przyjaciółmi, znajomymi stali się - młodsi, debiutujący w latach 30-tych -Tadeusz Bereza, Witold Gombrowicz, Kazimierz Truchanowski. Ciągle jednak Schulz musiał borykać się z pracą nędznego nauczyciela; dopiero w 1936 władze oświatowe doceniły jego literackie osiągnięcia, przyznając mu tytuł „profesora” i półroczny urlop na napisanie kilku opowiadań. Hm... sukcesy literackie nie szły jednak w parze z powodzeniem w życiu osobistym, w 1937 rozstał się z narzeczoną, a w duszy pisarza zamieszkało rozpaczliwe osamotnienie.

W latach trzydziestych udał się Schulz na „podbój” Europy ale to mu się nie udało i powrócił do swego mitycznego Drohobycza.

We wrześniu 1936 roku na teren Galicji Wschodniej wkroczyła Armia Czerwona, przyłączając ją do Ukrainy Radzieckiej. Schulz pozostał na nauczycielskim stanowisku, dorabiała sobie malowaniem portretów przywódców państwowych i różnych innych drobiazgów. Schulz nie mógł odnaleźć się w nowych warunkach, porzucił twórczość literacką. Jego sytuacja jeszcze się pogorszyła, gdy przyszli Niemcy. Został przesiedlony do getta. Przez jakiś czas chroniła go protekcja Feliksa Landaua, który zatrudniał „swojego niewolnika” do prac malarskich, do porządkowania zajętych przez Niemców księgozbiorów. Przyjaciele z Warszawy podobno przygotowywali ucieczkę i fałszywe papiery (Nałkowska, Truchanowski). W przeddzień planowanej ucieczki Schulz został na ulicy w Drochobyczu rozstrzelany przez Karla Giinthera, gestapowca, antagonistę Landaua, w trakcie akcji pogromu Żydów w „czarny czwartek” 19 listopada 1942 roku. Przyjaciel pisarza - Izydor Friedman - pogrzebał jego zwłoki na cmentarzu żydowskim (dziś już nie istniejącym), zaś wszystkie papiery, które Schulz dał komuś poza obrębem getta na przechowanie, zaginęły.

TEMATY I GATUNKI TWÓRCZOŚCI

Twórczość literacka. Ocalały dwa tomy opowiadań oraz cztery powieści drukowane osobno w czasopismach, razem trzydzieści różnej objętości utworów.

Niektóre mają charakter fabularny; Wiosna, Sanatorium pod Klepsydrą, Emeryt, Kometa, w innych góruje opis: Nemrod, Pan, Noc lipcowa, Dodo, Edzio, niekiedy przeważają formy eseju lub traktatu: Traktat o manekinach, Druga jesień. Miejscem akcji jest niemal zawsze miasteczko, w którym niełatwo odnaleźć zmitologizowany Drohobycz.

Cóż opisuje fantasmagoryczny narrator Schulza? Można rzec, że wszystko; z równym zapałem rzuca się na tematy pozornie błahe, nic zupełnie nieznaczące i na sprawy wagi najwyższej, eschatologicznej (wizja końca świata w Komecie). Napięcie emocjonalne narracji nie zależy bynajmniej od jakiejś obiektywnej skali ważności zjawisk, rodzi się wciąż na nowo w procesach zderzania świadomości bohatera ze światem; on to tedy, bohater, nadaje subiektywne znaczenie faktom, opowiada bowiem nie o zdarzeniach samych w sobie, ale o własnej inicjacji. Inicjacja to wieloaspektowa i nader różnorodna: w erotyczne namiętności i symbolikę, w demiurgiczne eksperymenty Ojca, w tajemnicę życia i rozrodu -ale też rozpadu i śmierci, w ezoteryczne dziedziny metafizyki, a także w życie społeczne,

rodzinne, w tajniki działalności kupieckiej, w artystyczną twórczość, politykę itd..........

Bohater Schulza reaguje namiętnie na wszystko, co nowe i olśniewające w jego przeżyciach, z dziecinną ciekawością obserwuje dorosłych i ich dziwaczne obsesje czy dewiacje (wujostwo i Tłuja w Sierpniu, pan Karol, Adela i subiekci, Edzio, a przede wszystkim Ojciec), całym sobą odczuwa zjawiska przyrodnicze i kosmiczne (Wichura, Wiosna, Noc lipcowa, Jesień),