Zagadnienia do opracowania:
1. Wpływ zakłóceń elektromagnetycznych na transmisję
Zakłócenia elektromagnetyczne, jakie występują w otaczającym środowisku, indukują w torach transmisyjnych sygnały zakłóceń, które przy odpowiednio dużym poziomie powodują błędy transmisji - w najkorzystniejszym przypadku spowalniające działanie, a w najmniej korzystnym, powodujące awarie systemu. Przesyłanie sygnałów torem transmisyjnym, podlega zawsze wpływowi innego elementu toru -wszechobecnej ziemi, którą reprezentują na przykład pozostałe żyły kabla, dołączone do innych, niezależnych źródeł i odbiorników sygnałów, uziemione korytka kablowe i metalowe elementy konstrukcyjne, wreszcie inne elementy metalowe kabla, takie jak ekrany indywidualne torów i ekrany wspólne ośrodka kabla, jeżeli występują one w kablu. Sygnały przesyłane drogą radiową również poddawane są oddziaływaniu zakłóceń elektromagnetycznych.
W celu zapewnienia poprawności działania układu wprowadzono pojęcie kompatybilności elektromagnetycznej. Kompatybilność elektromagnetyczna to zdolność urządzeń, instalacji lub systemów do poprawnej pracy w określonym środowisku elektromagnetycznym bez wprowadzania dodatkowych zakłóceń elektromagnetycznych do tego środowiska lub do innych urządzeń, których poprawna praca mogłaby bycz tego powodu zachwiana.
Przez środowisko elektromagnetyczne rozumie się tu miejsce użytkowania urządzenia określone poziomem i charakterem zakłóceń pochodzących od ich źródeł.
Od 1 stycznia 1996 roku w krajach członkowskich obowiązuje dyrektywa Unii Europejskiej dotycząca kompatybilności elektromagnetycznej (EMC Directive 89/336/EEC). W jej wyniku powstały kryteria jakie w zakresie emisji i odporności na zakłócenia muszą być spełnione przez dopuszczane na rynek techniczne urządzenia informatyki. Dla przykładu w Polsce normą określającą dopuszczalne poziomy emisji zakłóceń elektromagnetycznych jest EN 55022: 1996 "Kompatybilność elektromagnetyczna. Określa ona nie tylko limity emitowanych pól zakłóceń ale również dopuszczalne poziomy emitowanych