28478

spółdzielni były: walne zgromadzenie, rada nadzorcza i zarząd. Spółdzielnie łączyły sie w związki rewizyjne.

Druga księga kodeksu poświęcona została czynnościom handlowym. Uregulowano w niej m.in. zobowiązania wynikające ze sprzedaży handlowej, umowy ajencyjnej, komisji, ekspedycji, przewozu, składu, rachunku bieżącego, spółki cichej. Regulując obrót handlowy kodeks upraszczał formy czynności prawnych dokonywanych przez kupców. Zapewniał szybkość i bezpieczeństwo obrotu. Cechowały go surowość wobec dłużników i ułatwienia w dochodzeniach roszczeń wierzycieli. Specjalne przepisy zapobiegać miały nieuczciwej konkurencji.

Do kodeksu dołączono przepisy dotyczące prawa wekslowego i czekowego.

Kodeks handlowy to „legi specialis" do kodeksu zobowiązań.

Do Kodeksu zobowiązań

Wady oświadczenia woli- błąd, pozorność, groźba, przymus, podstęp. Regulował źródła zobowiązań. Źródłem zobowiązań są umowy. Różne rodzaje umów. Najważniejsze sprzedaży, zamiany, darowizny (nie ma kupna- sprzedaży), o dzieło, dzierżawy, użyczenia pożyczki. W ramach tych umów są umowy o pracę, uważano prawo pracy jako część prawa cywilnego. Drugie to czyny niedozwolone- delikty. Art 134 -„kto z winy swej wyrządził szkodę zobowiązany jest do jej napraw/ienia". Kolejne to należne świadczenia, sytuacja gdy ktoś komuś świadczy, obowiązki świadczenia. Kodeks był oparty o swobodę umów. Zasada ta uległa modyfikacji, W związku z rozwojem umowy masowo zawieranej z monopolistą czyli wielkim przedsiębiorcą. Przedsiębiorca wydaje regulamin, czyli przedsiębiorstwa te zaczęło opracowywać treść umów. W praktyce rola drugiej strony konsumenta sprowadzała się do przystąpienia do umowy, którą proponował specjalista- umowy adhezyjne. Powoduje to ograniczenie praw drugiej strony. Dopuszczono istnienie regulaminów, że regulamin wiąże gdy został wręczony drugiej stronie przy zawarciu umowy albo strona mogła sie z nim z łatwością zapoznać- to ważne rozstrzygnięcie.