32470

Aksjomat 3

Wypadkowa dwóch sit przechodzi przez punkt ich przecięcia i wyraża się dhtgościąprzekątuej równolegloboku zbudowanego na tych sitach (wypadkowa dwóch sil jest wektorową sumą swoich dwóch składowych).

Dzięki temu aksjomatowi analizę równowagi układu wielu sil można uprościć do równowagi kilku ich wypadkowych. W przypadku szczególnym składowe są równolegle a ich kierunki nie pokrywają się. Wówczas ich przecięcie znajduje się w punkcie niewłaściwym w nieskończoności a określenie ich wypadkowych jest tnidniejsze - prowadzi np. do siły i momentu.

Aksjomat 4

Wszelkiemu działaniu siły odpowiada równe i przeciwne skierowane przeciwdziałanie (wówczas układ pozostaje statyczny).

Ten aksjomat wykorzystuje się do poszukiwania kierunku, zwrotu, wartości lub punktu przyłożenia siły (np wypadkowej sil reakcji), która zrównoważy inną, działającą na ciało silę (lub wypadkową innego układu sil).

Aksjomat 5

Równowaga ciała odksztalcałnego nie zostanie naruszana, jeżeli to ciało stanie się ciałem sztywnym.

W statyce konstrukcji przyjmuje się tzw. zasadę zesztywnienia. Upraszcza ona badanie równowagi konstrukcji pod działaniem obciążeń, tak, jakby obciążenie nie pow'odowalo odkształceń a konstrukcja pozostawała w tzw. konfiguracji pierwotnej. Stosując takie założenie wyznacza się reakcje podpór i siły wewnętrzne, które dopiero w dalszej kolejności umożliwiają określenie deformacji konstrukcji - jej odkształceń i przemieszczeń.

Przemieszczenia konstrukcji wiążą się także ze zmianą położenia jej obciążeń. Układając dla tak wyznaczonej konfiguracji odkształconej warunki równowagi szacuje się błędy obliczeń konstrukcji, jako ciała sztywnego. W większości przypadków konstrukcji - wykonanych z materiałów' tak sztywnych jak stal czy beton - uzyskuje się zadowalające wyniki

Jeżeli jednak błędy są za duże mówi się o konstrukcji nieliniowej geometrycznie a obliczone przemieszczenia traktuje, jako pierwsze oszacowanie. Następne, lepsze przybliżenie otrzymuje się z warunków' równowagi dla tej pierwszej konfiguracji odkształconej. Wyniki tych obliczeń określają nową konfigurację konstrukcji a iteracyjne powtarzarue czynności pozwala na uzyskanie wymaganej dokładności