32484

prętach klatki a więc przepływu prądu i powstawaniu momentu obrotowego jest przecinanie prętów klatki przez pole magnetyczne stojana , a zatem wirnik podąża za obracającym się polem stojana i obraca się w kierunku wirowania tego pola , dążąc do osiągnięcia prędkości synchronicznej. Gdy osiągnie ją istotnie powstaje przeciwdziałanie prętów wirnika przez pole stojana, nie indukują się w nich napięcia i nie płynie w nich prąd, nie powstaje także moment elektromagnetyczny. Stan taki jest niemożliwy do osiągnięcia w maszynie rzeczywistej, nawet bez obciążenia z uwagi na konieczność pokonywania oporów tarcia w łożyskach ,chyba ,że wirnik będzie napędzany mechanicznie przez jakiś silnik.

Z powyższych rozważań wynika ,że rozpatiywana maszyna wytwarza moment elektromagnetyczny przy dowolnych prędkościach wirnika z wyjątkiem prędkości synchronicznej. Dlatego też maszyną działającą na tej zasadzie nazywamy maszyną asynchroniczną a moment powstający przy dowolnej prędkości wirnika /z wyjątkiem synchronicznej /-momentem asynchronicznym.

3.    Budowa.

Silnik indukcyjny składa się z części nieruchomej/stojan/ oraz ruchomej /wirnik/.

Stojan ma kształt wydrążonego wewnątrz walca .W wewnętrznej przestrzeni stojana znajduje się część wirująca maszyny zwana wirnikiem, również w kształcie walca . Obwód magnetyczny stojana i wirnika jest wykonany w postaci rdzenia z blachy stalowej z dodatkiem krzemu .zwykle o grubości 0,5 mm . Szczelina między stojanem a wirnikiem powinna być ze względów elektrycznych jak najcieńsza , ponieważ przy grubej szczelinie występuje duży prąd biegu jałowego i pogarsza się współczynnik mocy maszyny. Na wewnętrznej stronie rdzenia stojana i zewnętrznej stronie wirnika są wykonane na całej długości maszyny specjalnego kształtu rowki zwane żłobkami w których umieszczone są uzwojenia.

Uzwojenie stojana wykonane z drutu nawojowego jest zwykle impregnowane i mocno usztywnione ,by na skutek drgań silnika nie uległo zniszczeniu .

Uzwojenie wirnika może być wykonane z drutu nawojowego albo może mieć kształt nie izolowanych prętów umieszczonych w żłobkach i połączonych ze sobą po obu stronach wirnika pierścieniami zwierającymi .Zadaniem wentylatora jest spowodowanie intensywnego przepływu powietrza chłodzącego silnik. Uzwojenie stojana maszyny trójfazowej łączy się w gwiazdę lub w trójkąt. Aby umożliwić uzyskanie obu układów połączeń wprowadza się na tabliczkę zaciskową 6 końcówek /3 początki 3 końce/. Na tabliczce zaciskowej podawane są wówczas dwa napięcia 380/220 V. Oznacza to, że istnieją dwie możliwości połączenia ; w gwiazdę -na napięcie wyższe i w trójkąt - niższe.

4.    Rozruch.

Prąd rozruchu silników asynchronicznych klatkowych waha się w granicach 4-7 krotnej wartości prądu znamionowego. Pobór tak dużego prądu rozruchu z sieci powoduje spadek napięcia zasilającego , niepożądany dla sąsiednich odbiorów , jak również dla samego silnika. Rozruch silników przy obniżonym napięciu można przeprowadzić następującymi sposobami.

a)    jeśli są wyprowadzone tylko 3 końce uzwojenia , rozruch silnika można przeprowadzić albo za pomocą dławika

b)    jeśli wyprowadzono 6 końcówek - za pomocą przełącznika gwiazda trójkąt.

Rozmch za pomocą przełącznika przeprowadza się następująco:

Przełącznik „P” należy ustawić w położeniu „rozruch” , przy którym uzwojenie stojana połączone jest w gwiazdę i włączyć silnik do sieci, a następnie kiedy obroty silnika ustala się przełączamy przełącznik w położenie , przy którym uzwojenie stojana połączone, przy którym uzwojenie stojana połączone jest w trójkąt. W czasie tej operacji