32703

4.    Ponowienie negocjacji w 1967 r. - z wnioskiem o przyjęcie do EWG wystąpiły Irlandia, Dania, Norwegia, Szwecja i Wielka Brytania. Konsekwencje kolejnego weta Francji.

Szwecja-jej starania integracyjne utrudniał wówczas status neutralności.

WB: po 13 latach pozostawania przy władzy konserwatystów rzqdy objęła partia pracy z szefem Haroldem Wilsonem (1964). W 1966 r. ostrożna propozycja Wilsona na „zbadanie jak się mają interesy EWG do WB".

Drugie francuskie weto w 1967. Wniosek WB poparty przez 5, FR powołuje się na wymogi formalne i apeluje o pozytywne zdanie Komisji. W 1967 konferencja szefów rządów 6, i generał po raz drugi powiedział „nie" dla WB, mimo sprzeciwu i presji Włoch i Holandii. Wg niego członkostwo WB zakłóciłoby normalny tok prac EWG.

5.    Zmiany polityczne we Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii na początku lat 70-tych.

6.    Negocjacje Wspólnot Europejskich z Wielką Brytanią, Danią, Irlandią i Norwegią od 1970 r. Traktat akcesyjny dotyczący Wielkiej Brytanii, Danii i Irlandii 22 stycznia 1972 r.

Jaki był wpływ pierwszego rozszerzenia Wspólnoty na pogłębianie integracji?

Negocjacje rozpoczęły się 30 czerwca 1970r., z WB, Danią, Irlandią i Norwegią. Kandydaci musieli przyjąć traktaty i ich polityczne cele, decyzje podjęte od czasu wejścia traktatów wżycie, a także kierunki dalszego rozwoju. W 1971 r. spotkanie prezydenta Francji Pompidou i premiera WB Heatha potwierdziło, że tym razem istnieje polityczna wola integracji, wola znalezienia rozwiązania zaistniałych problemów negocjacyjnych. (WB kwestie problemowe w negocjacjach to m.in. wysokość składki płaconej przez WB do wspólnego budżetu, długość okresu przejściowego).

Norweskie referendum nadwyrężyło ufność w pomyślność procesu integracyjnego.

Uwarunkowania gospodarcze przestały być jednoznacznie sprzyjające (wzrost bezrobocia, inflacji, mniejszy wzrost gospodarczy.

Nadużywanie pojęcia „bardzo istotnych interesów" przy których wymagana jednomyślność (FR, kryzys pustego fotela ->kompromis luksemburski).

Zmiana realiów polityczno-gospodarczych: wojna arabsko-izraelska (1973), embargo na Holandię i wyższe ceny ropy OPEC, Europa nie mówi jednym głosem, za mała solidarność.

Akcesja Wlk Brytanii zapewniła wzrost znaczenia politycznego i gospodarczego Wspólnot, ale i była istotna dla szeroko rozumiango bezpieczeństwa. Duża rolę odegrało także rozszerzenie wspólnot o Irlandię. Oprócz poszerzania obszaru integracji następowało również jego pogłębianie. Warto w tym