powiązaniach i oddziaływaniach przed zaistnieniem szkody (grupa I), czy też po zaistnieniu szkody (grupa II).
W skład I grupy osób wchodzą pracownicy służb sprzedażowych przedsiębiorstwa (zewnętrznych i wewnętrznych) oraz osoby reprezentujące przedsiębiorstwo, nie pozostające z nim w stosunku pracy, ale prowadzące działalność akwizycyjną na własny rachunek
w imieniu danej firmy. Ta wewnętrznie zróżnicowana grupa osób nawiązuje i podtrzymuje więzi z klientami.
Oprócz w/w osób działalność marketingową prowadzi grupa pracowników i przedstawicieli firmy ubezpieczeniowej,
czyli osoby uczestniczące w kontakcie z klientem w związku z całokształtem prac likwidacyjnych. Do grupy tej należą likwidatorzy (pracownicy służb likwidacyjnych lub pośrednicy kontaktujący się z klientem po zaistnieniu szkody, np. komisarz awaryjny i dyspaszer, którzy działają w ubezpieczeniach morskich), rzeczoznawcy (biorą udział w ocenie wartości ubezpieczeniowej oraz w
ubezpieczeniach życiowych w procesie underwritingu medycznego), pracownicy agencji wywiadowczych i policji oraz pracownicy służb finansowych przedsiębiorstwa.
Duża rola przypada rzeczoznawcom w ubezpieczeniach komunikacyjnych, transportowych, ogniowych. Ponadto na polskim rynku ubezpieczeniowym zaczynają pojawiać się doradcy ubezpieczeniowi. Wspomnieć należy również o aktuariuszach, specjalistach w zakresie zastosowania matematyki, statystyki, finansów w ubezpieczeniach.
Do instytucji sprzyjających realizacji zadań ubezpieczeń można zaliczyć m. in. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, Polskie Biuro Ubezpieczeń Komunikacyjnych, Rzecznika Ubezpieczonych itp.
Również dla prawidłowego funkcjonowania rynku pożądane jest istnienie instytucji zajmujących się np. profesjonalnie przestępczością ubezpieczeniową, informatyką, przebiegiem szkodowości, analizą finansową zakładów ubezpieczeń itp.
Na relacje między podmiotami działającymi na rynku ubezpieczeniowym wpływać może interwencjonizm państwa. W Polsce