33587

30

2). kostnienie na podłożu chrzęstnym :.w tym rodzaju kostnienia chrząstka służy za model, dokoła którego i wewnątrz którego występuje zjawisko rozbudowy kości i równoczesnego niszczenia clirząstki od wewnątrz. Nigdzie nie występnie bezpośrednia przemiana chrząstki w kość.

Zawsze chrząstka zostaje zniszczona najpierw, a następnie na jej miejsce powstaje kość. Przed zanikiem clirząstki (uszkodzonej wskutek zaburzeń w odżywieniu) zostają w niej złożone sole wapniowe = punkt kostnienia. W rozwoju na podłożu chrzęstnym występują równolegle dwa zjawiska : kostnienie ochrzęstne i kostnienie śródchrzęstne.

Znaczna liczba kości kostnieje na podłożu clirzęstnym : np. kości podstawy czaszki, kosteczki słuchowe (bez wyrostka przedniego młoteczka), wyrostek rylcowaty kości skroniowej, kość gnykowa, kręgi, żebra, mostek, kości miedniczne, kości kończyn.

Podział kości :

Pod względem kształtu odróżniamy:

1) . kości długie (ossa longa) - w których jeden z trzech wymiarów przewyższa znacznie pozostałe.

W budowie takiej kości wyróżniamy: trzon (corpus), koniec bliższy (e\tremitas pro\imalis) -"bliższy" oznacza : bliższy tułowia, koniec dalszy (e.vtremitas distalis). Końce inaczej mogą być określane jako nasady (epiphysis). Trzon zawiera jamę szpikową wypełnioną szpikiem.

Przykład kości długiej: k. udowa, paliczki, piszczel, k. ramienna.

2) . kości płaskie (ossa piana) - wydłużone w dwóch kierunkach, bardzo znacznie spłaszczone w kierunku trzecim. Przykład kości płaskiej: łopatka, mostek, kość ciemieniowa.

3) . kości krótkie (ossa brevia) - są tam gdzie silna budowa wiąże się z ograniczoną ruchomością.

Mniej więcej równo rozwinięte we wszystkich trzech kierunkach. Przykład kości krótkiej: kość czworoboczna większa, k. trójgraniasta, k. łódeczkowata (nadgarstek).

4) . kości różnokształtne (ossa multiformia) - obejmują te kości, których nie da się zaliczyć do żadnej innej grupy. Przykład kości różnokształtnej: kręgi.

5) . kości pneumatyczne (ossa pncumatica) - zawierają przestrzenie wysłane błoną śluzową i wypełnione powietrzem. Przykład kości pneumatycznej: kość czołowa, k. klinowa, szczęka

Rozwój połączeń kostnych:

W rozwoju kośćca wyróżniamy trzy stadia : błoniaste, chrzęstne i kostne. Pasma mezenchymatyczne będące pozostałością stadium błoniastego szkieletu łączą poszczególne części szkieletu chrzęstnego - w ten sposób powstają połączenia ścisłe. W 4-tym miesiącu życia płodowego w materiale łączącym części embrionalnego szkieletu powstają szczelinowate jamki (np. spojenie łonowe). Powiększając się tworzą jamy stawowe, natomiast części zewnętrzne pierwotnego materiału łączącego zachowują się i tworzą torebkę stawową.

PODZIAŁ POŁĄCZEŃ:

Z rysu rozwojowego połączeń kości wynika, że występują w ustroju w dwóch zasadniczych postaciach : jako połączenia ścisłe i wolne (in. ruchome, maziowe, stawy).

Połączenia ścisłe (synarthroses)

Łączenie elementów odbywa się tu poprzez tkanki i w zależności od rodzaju tkanki dzielimy połączenia ścisłe na:

1) . więzozrosty (syndesmosisł

2) . chrzastkozrosty (synchondrosisl

3) . kości.ozrosty (synostosis)