33752

Mikołaj Kopernik - był nie tylko astronomem. Przez długie lata zasłużył się jako doświadczony lekarz, nie stronił od administracji i zajmował się zagadnieniami ekonomicznymi. Interesował się literaturą starożytną, pozostawił po sobie m.in. przekłady z jęz. Greckiego. Pierwsze księgi zgromadził podczas studiów w Krakowie-Kosmografia Ptolemeusza, Geometria Euklidesa, astrologiczny traktat arabski Albohazena Haly (Wenecja 1485), tablice astrologiczne króla Alfonsa (Wenecja 1492). Zbierał również druki medyczne, na jednym z takich dzieł znajduje się podpis grecki: „Biblion Nikoleu Koperniku”, a na innej łaciński „Copemicus”. Ponadto otrzymywał książki od przyjaciół, ale też dostawał je po zmarłych kolegach z kapituły- po Bernardzie Sceltetiusie (1518) otrzymał „Życiorysy dwunastu cesarzy” Swestoniusza. Trudno dokładnie powiedzieć jak wyglądał księgozbiór Kopernika, jego podpis znajduje się bowiem tylko na 9 drukach, dalszych 7 pochodzi z daru Retyka. Najnowsze badania prowadzą do następujących wniosków: biblioteka uczonego składała się z co najmniej 39 pozycji w 26 woluminach. Dotyczyły one kilku dyscyplin, wśród których zdecydowanie przeważała astronomia i astrologia(20 pozycji), następne miejsce zajmowała medycyna(9), dalsze matematyka (4) oraz geografia (2), fizyka (2) i filologia z filozofią (2). Książki Kopernika zostały wywiezione w czasie Potopu Szwedzkiego, gdzie z Biblioteki Królewskiej wędrowały do rąk prywatnych, a część została wywieziona do Rzymu razem z królową Krystyną. Dziś w postaci mikrofilmowej znajdują się w kraju, w Bibliotece Głównej Uniwersytetu Toruńskiego.

Piotr Tomicki - jego księgozbiór nie zachował się do naszych czasów. Całość liczyła od 400 do 500 dzieł, przy czym przeważała humanistyka nad prawem, teologią i medycyną. Pod względem liczby ten księgozbiór był jednym z największych. Biskup był znakomitym bibliofilem- łączył dwie rzadko spotykane cechy: przygotowanie naukowe z możliwościami finansowymi, w dodatku jako czołowy polityk otrzymywał cenne daiy książkowe. Jego księgozbiór określa się jako nowoczesny, rękopisy nie są liczne. Znajdowały się tam dzieła dotyczące spraw światopoglądowych (patrystyka, biblistyka, literatura polemiczna), a także księgi liturgiczne i antyprotestanckie. Ponadto interesowała go astrologia, horoskopy, medycyna, filologia, historia. Na marginesach są notatki., korekty, poprawiał Wędy drukarskie. TESTAMENT - księgozbiór podzielił na kilka części: najcenniejsze rękopisy przekazał katedrze krakowskiej oraz dostojnikom kościelnym - Drzewickiemu, Krzyckiemu, Chojeńskiemu. Książki teologiczne miały się znaleźć w Kolegium Większym, prawnicze w Kolegium Kanonistów Akademii. Literaturę humanistyczną przeznaczył bratankom, Janowi i Stanisławowi.

Jost Ludwik Decjusz Starszy -skretarz królewski, zebrał ok. 60 doborowych dzieł starożytnych, histoiycznych i reformacyjnych, m.in. posiadał 7 wydań biblii w różnych językach. Jego najstarszy syn powiększ>4 ją niemal do 450 tytułów, głównie reformacyjnych. Pod względem językowym zdecydowanie dominowała łacina, utworów w języku polskim było mało (35). Książki były pięknie oprawiane, ozdabioano je złotym, herbowym superekslibrisem Decjuszów.