powodu, których pacjent może się zgłosić do lekarza. Należą do nich powikłania:
• somatyczne, takie jak: ropne zakażenie skóry, posocznica, zapaleiue wsierdzia. wirusowe zapalema wątroby, zakażenie HIV
• psychiczne, takie jak: lęk. nastrój depresyjny, tendencje samobójcze, agresywne impulsy i zachowania.
Strategia postępowania z pacjentem z zaburzeniami, będącymi wynikiem stosowania substancji
Zalecana jest postawa zmierzająca do udzielenia psychicznego wsparcia, w połączeniu z uwrażliwieniem na specyficzne cechy omawianych pacjentów:
- w tej grupie znajduje się. bowiem stosunkowo wiele osób. które mogą ukrywać pewne informacje, podawać nieprawdziwe dane, wyolbrzymiać lub symulować pewne dolegliwości, czy też próbować kradzieży środków potrzebnych do stosowaiua narkotyków (w szczególności recept, igieł strzykawek itp.).
• do tej grupy chorych dość często należą osoby ze środowisk patologicznych lub przestępczych.
Niezbędne jest wstrzymanie się od osądów moralnych.
Traktowanie zachowali pacjenta jako przejawów jego patologii, której nie jest on w stanie w chwili badania kontrolować.
Mając ograniczone zaufanie do wiarygodności wszystkich informacji uzyskanych od badanego, należy wykorzystać wiadomości pochodzące z innych źródeł (rodzina, znajomi, współuczesmiczący w imprezie, osoby, które doprowadziły pacjenta do lekarza (personel karetki, policja itp.]).
Dane o przyjętych środkach i ich ilości należy sprecyzować na podstawie wyników badania toksykologicznego krwi lub moczu.
Przypadki zatrucia należy leczyć na oddziałach toksykologii łub intensywnej terapii.
Detoksykację należy przeprowadzać na specjalistycznych oddziałach detoksykacyjnyclL
Zgodnie z ustawą o odironie zdrowia psychicznego z 1994 roku (psycluatryczną) osoby z zaburzeniami psycliicznymi mogą być leczone psychiatrycznie wbrew woli w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia własnego życia albo życia bądź zdrowia innych osób.
Ustawa z 1997 roku o zapobieganiu narkomanii przewiduje możliwość zawieszenia kary za przestępstwa związane ze stosowaiuem środków odurzających w przypadku zobowiązania się do podjęcia leczenia.
Leczenie długoterminowe zaburzeń psychicznych wywołanych substancjami psychoaktywanymi prowadzone jest w specjalistycznych ośrodkach ambulatoryjnych i stacjonarnych.
Teorie rozwoju choroby alkoholowej
W świetle dostępnych danych choroba alkoholowa uwarunkowana jest w znacznym stopniu biologicznie.
- jeśli jedno z rodziców jest alkoholikiem - ryzyko choroby u dzieci wynosi 20%.
-jeśli oboje rodzice są alkoholikami - ryzyko u dzieci wynosi 20-50%.
- u synów i braci alkoholików - ryzyko wynosi 50%,
- ryzyko u bliźniaków: monozygotycznych - 54%, u dizygotycznych - 28%.
-jeśli ojciec jest alkoholikiem i należy do środowiska przestępczego. lyzyko wystąpienia choroby u syna wynosi 90%.
Zwolennicy teorii predyspozycji genetycznych do alkoholizmu opierają się na:
- danych potwierdzających rodzinne występowanie alkoholizmu.
• na wynikach badań obejmujących adoptowane dzieci.
- wynikach badań EEG,
- odmiennych reakcjach hormonalnych (ACTH, TRH/TSH)u alkoholików
- zaburzeniach temperamentu stwierdzanych u dzieci alkoholików. =