przechodził na nią 31 grudnia 1998 roku. Do jej obliczenia potrzebne będą informacje o wysokości zarobków z dziesięciu kolejnych lat pracy. ZUS na obliczenie kapitału ma 5 lat. Hipotetyczna emerytura zostanie pomnożona przez liczbę miesięcy średniego dalszego trwania życia powyżej 62 lat. Kapitał początkowy zostanie wpisany do przyszłej emerytury wypłacanej z ZUS.
Emerytura lub renta wypłacana w nowym systemie nadal nie będzie mogła przekroczyć wartości 250 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Jednak składka na te ubezpieczenia (emerytalne i rentowe) są płacone od zarobków nie przekraczających 250 proc. przeciętnego wynagrodzenia. W rzeczywistości wygląda to tak, iż składki są potrącane co miesiąc. Gdy w którymś miesiąca na przykład we wrześniu, okaże się, że pracodawca zapłacił już składkę od naszych dochodów, które wynoszą 30-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, to w październiku, listopadzie i w grudniu mie będzie za nas płacił składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Emerytura każdego ma w sposób przejrzysty zależeć od tego, ile lat płacił składki i w jakiej wysokości oraz od średniej oczekiwanej długości dalszego życia. Będzie więc obliczana na podstawie całej kariery zawodowej. Nie będzie okresów nieskładkowych. Za czas urlopu wychowawczego i zasadniczej służby wojskowej składkę zapłaci budżet państwa. W formule emerytury nie będzie części socjalnej. Kobiety przechodzić mają na emeryturę w wieku 60 lat, panowie o pięć lat później. Nie wiadomo, czy grupom zawodowym uda się utrzymać uprawnienia branżowe związane z wcześniejszym kończeniem kariery zawodowej. Trwają negocjacje pomiędzy rządem, związkami zawodowymi i pracodawcami na temat zasad emerytur pomostowych.
3. Otwarte fundusze emerytalne
Urodzeni po 31 grudnia 1968 roku są skazani na reformę. Otrzymają emeryturę z dwóch źródeł: z ZUS oraz z otwartego funduszu emerytalnego. W dotychczasowy system repartacyjny (polega na tym, że bieżące emerytury są wypłacane ze składek pochodzących z wynagrodzenia osób aktualnie pracujących) wpisano część kapitałową. Właśnie fundusze oraz zarządzające nimi powszechne towarzystwa emerytalne są novum w systemie emerytalnym. O nie toczyły się przez ponad dwa lata boje polityczne. Długo trwały debaty: jak szeroki ma być emerytalny rynek kapitałowy, czy oszczędzanie w funduszach ma być dobrowolne, czy obowiązkowe i dla kogo?
Ostateczne oszczędzanie w nich jest obowiązkowe dla ludzi młodych, dobrowolne dla średniego pokolenia. Będą niedostępne dla tych, którzy skończyli 50 lat. Fundusze nazywają się otwarte, ponieważ żaden nie może odmówić przyjęcia osoby uprawnionej.
Nie może wybierać na przykład wśród bogatych, kobiet czy ludzi młodych albo wysokich. Fundusze są prowadzone przez powszechne towarzystwa emerytalne. Te mają mieć postać spółki akcyjnej i muszą posiadać kapitał wart co najmniej 4 miliony euro.
30-50 latkowie muszą zastanowić się (mają czas do końca 1999 roku), czy chcą przystąpić do otwartych funduszy emerytalnych. Jeśli się zdecydują, przekażą do któregoś
2