- prawa własności przemysłowej (np. znaki towarowe, patenty, wzory przemysłowe),
- wynalazki biotechnologiczne,
- oznaczenia geograficzne,
- topografie układów scalonych,
- prawo o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (ochrona rynku i jego uczestników przed działaniami polegającymi np. na ukrytej reklamie, ochrona przed wprowadzającymi w błąd oznaczeniami produktów, ochrona know-how),
- 2 nurty prawa własności:
- system anglosaski - system „copyright"
- system krajów Europy kontynentalnej - wzorowane na ustawodawstwie Francji, „prawa twórcy" (droit d'auteur), w tym systemie lokuje się tez prawo polskie
Przesłanki ochrony (co musi być spełnione by mówić o ochronie)
- copyright: początkowo samo dzieło tworzenia, utrwalenie utworu na nośniku zdolnym do przenoszenia, wymagano (obecnie też) gdzie istnieje specjalny rejestr (rejestrowanie utworu)
- w USA: US Copyright Office
- system kontynentalny - Konwencja berneńska: przewiduje, że przyznanie jest wolne od formalności
- ustalenie utworu - umożliwienie zapoznania się z utworem odbiorcy
- chroni się więź twórcy z utworem (ochrona stwory psychicznej)
- copyright chroni interes ekonomiczny twórcy, jego interesy osobiste, sfera materialna są zawsze na drugim miejscu, natomiast w systemie kontynentalnym najbardziej liczy się interes osobisty, a interes ekonomiczny jest na drugim planie
Dozwolony użytek - Art. 23-35:
- korzystanie z utworu już udostępnionego (np. kserowanie książek)
- instytucja naukowa może sporządzić dodatkowy egzemplarz by uzupełnić zbiory, może wypożyczać
- wolno korzystać z utworów dla własnego pożytku osobistego
- kraje anglosaskie - w konkretnym przypadku ocenia się czy było dozwolone - fair use -słuszny, usprawiedliwiony system użytkowania, system bardzo luźny
2 zasady:
Zasada asymilacji (zasada traktowania krajowego)
- wynika z umów międzynarodowych,
- sprowadza się do tego, że dany kraj-strona przewiduje jakieś dodatkowe uprawnienia dla swoich twórców, to tak samo państwo powinno traktować wykonawców ze wszystkich państw obcych sygnatariuszy umowy.
Zasada terytorializmu
- charakter terytorialny praw autorskich, każde prawo decyduje jakim rezultatom prac intelektualnych i na jakich zasadach przyznać ochronę,