36677

I. WSTĘP TEORETYCZNY.

SOCZEWKI.

Soczewką nazywamy bryłą z przezroczystego materiału ograniczoną powierzchniami kulistymi, parabolicznymi lub walcowymi. W praktyce stosuje się najczęściej powierzchnie kuliste. Soczewki mogą mieć rozmaite kształty (rys. 1).

Podstawowe typy soczewek:

dwu wypukła    płasko-wypukła    wklęsło-wypukła

Rys.1

Rozróżniamy dwa zasadnicze typy soczewek: zbierające i rozpraszające. Soczewki zbierające są w środku grubsze niż na brzegach, rozpraszające - przeciwnie - grubsze na brzegach raz w środku. Odnosi się to do soczewek z materiału o większym współczynniku załamania niż otaczający je ośrodek. Gdy współczynnik załamania o środka jest większy niz materiału soczewki, będzie wręcz przeciwnie.

WaóritOŁłriflPwy:

to jest wzór przybliżony, słuszny dla soczewek cienkich i dla promieni padających pod mały kątem na powierzchnię soczewki.

Doświadczenie Younga.

W doświadczeniu Younga (rys. 2) prążki nie są zlokalizowane na ekranie. Inaczej mówiąc, ekran możemy ustawić w dowolnej odległości od źródła i zawsze zaobserwujemy interferencję.

Doświadczeniu Younga daje słabe prążki interferencyjne. Obserwacja tych prążków interferencyjnych jest trudna - wymaga zaciemnionego pomieszczenia i adaptacji oka do ciemności. Dzisiaj stosując monochromatyczną wiązkę światła laserowego można doświadczenie Younga znacznie uprościć i ulepszyć,

(L - źródło światła, S, - szczelina w pierwszej przesłonie, Sa, S_l5- szczeliny w drugiej przesłonie, E - ekran)