37366

3)

3)

	m= 100,0 mg/1 • 0,11 = 10,0 mg
0,5 mg - 1 ml 1,0 mg - x x= 2 ml	0,5 mg - 1 ml 10,0 mg - x \- 20 ml
20,0 mg/1 m= 20,0 mg/1 0,11 = 2,0 mg	7) 150,0 mg/1
	m= 150,0 mg/1 ■ 0,11 = 15,0 mg
0,5 mg - 1 ml 2,0 mg - x x= 4 ml	0,5 mg - 1 ml 15,0 mg - x x= 30 ml
40,0 mg/1 m= 40,0 mg/1 • 0,11 = 4,0 mg	8) 200,0 mg/1
	m= 200,0 mg/1 • 0,11 = 20,0 mg
0,5 mg - 1 ml 4,0 mg - x x= 8 ml	0,5 mg - 1 ml 20,0 mg - x x= 40 ml
75,0 mg/1 m= 75,0 mg/1 -0,1 1 = 7,5 mg	9) 250,0 mg/1
	m= 250,0 mg/1 *0,11 = 25,0 mg
0,5 mg - 1 ml 7,5 mg - x x= 15 ml	0,5 mg - 1 ml 25 mg - x x= 50 ml

4)

5)

6)

Do każdej próbki o zawartości 1,2 ml roztworu dodano:

2.6    ml wody destylowanej,

1.6    ml roztworu siarczanu(VI) amonowo żelazowego(III), 0,6 ml roztworu tiocyjanianu rtęci(II),

Następnie wymieszano zawartość urządzeniem VORTEX Po upływie 1 minuty roztwór z każdej z probówek przeniesiono do kuwety pomiarowej. Zaobserwowano zmianę barwy roztworu wraz z rosnącym stężeniem clilorków w próbkach. Im wyższe stężenie jonów clilorkowych, tym baiwa roztworu była intensywniejsza. Od roztworu prawie przeźroczystego do jasno brązowego.

Po umieszczeniu w spektrofotometrze następował pomiar absorbancji.

Lp.	Objętość roztw oru podstawowego [ml]	Stężenie jonów Cl [mg/ml]	Absorbancja
1	0,0	0,0	0,0002
2	1,0	5,0	0,0347
3	2,0	10,0	0,0653
4	4,0	20,0	0,1219
5	8,0	40,0	0,2193
6	15,0	75,0	0,3200
7	20,0	100,0	0,5084
8	30,0	150,0	0,4491
9	40,0	200,0	0,5452
10	50,0	250,0	0,6830

Kr zywą kalibracyjną sporządzono z pomiarów próbek 1 - 7, ponieważ stwierdzono, że prostoliniowa zależność wartości mierzonej od stężenia analitu występuję jedynie tam. Pozostałe próbki 8-10 nie spełniają prawa Lamberta-Beera, nie wykazują prostoliniowej zależności.