38449

10

10

^A/ b; \
/ X"! cVv
—P	i i \ r\. cl i _ _ i V -■- X ^1 1 1 \ ^1 X ___l.\
i i i i i	I ' • V • ! \AP I    1 l \ l 1 ^1lilii 1 ^1 ^ II    1 \l 1 lll\ 1 ^1
T l 1 i /	T 1 T \ l ^1 1 1 i i\ l l 1 i i \l ^1-^1-^1-^1-^1-\-1-►

Nakład pracy

8

o.

i

~a

p

o.

Zakładamy, że występują tylko dwa czynniki produkcji: o ziemia o praca

Przy założeniu, że nakłady ziemi są stale wzrost rozmiarów produkcji może nastąpić tylko przez zwiększenie liczby pracowników

ANALIZA TP:

Zwiększając zatradiuenie produkt całkowity do punktu A rośnie więcej niż proporcjonalnie w stosunku do czynnika zmiennego W punkcie A następuje przegięcie funkcji produkcji i od tego momentu TP rośnie mniej niż proporcjonalnie w stosunku do wzrostu zatrudnienia. Działa tutaj prawo malejących przychodów, które polega na tym, że zwiększenie nakładów czynnika zmiennego (przy założeniu, że pozostałe czynniki są stale) zaczyna od pewnego momentu dawać coraz mniejsze przyrosty produkcji. W punkcie C produkcja osiąga maksimum i dalsze zwiększanie zatnidtiienia przy niezmienionych czynnikach spowoduje, że produkcja całkowita zacznie spadać Realny odcinek krzywej TP znajduje się między' B i C. W tym obszarze dokonuje się wyboru optymalnych rozmiarów produkcji

ANALIZA AP:

Do punktu B przeciętna produkcyjność pracy rośnie, ale w tempie coraz wolniejszym i punkcie B osiąga swoje maksimum. Od punktu B do C produkt przeciętny spada, bo produkcja rośnie wolniej niż zadudnienie. W punkcie C produkcyjność pracy osiąga swój przeciętny poziom w warunkach pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych firmy i dalej mogłaby spadać, gdyby przedsiębiorstw o nadal zwiększało zatrudnienie.

ANALIZA MP:

Krańcowa produkcyjność pracy rośnie tylko do A. W punkcie przegięcia krzywej produktu całkowitego, produkt krańcowy osiąga maksimum. Od tego momentu, gdy produkt całkowity rośnie mniej niż proporcjonalnie w stosunku do zatnidnienia produkt krańcowy systematycznie spada aż do wartości zerowej w punkcie, w którym nie występuje już dalszy przyrost produkcji.